cheer up ➵ jeon wonwoo

40

[Around 2:00 in the afternoon]

Nagising ako bigla dahil sa diko malamang dahilan. Hays. Miss ko na ang phone ko. Two Weeks din ang pahinga ko ah. Bihira nadin bumisita sila Naomi dahil yun daw sabi nung Doctor. Kinuha ko sa ilalim ng unan ko yung phone ko at i turn it on.

Pag ka on ng phone ko ting ito ng ting grabe naman ang daming messages ha sino naman kaya?

I opened my messenger.

What the fuck?! Ang daming kong message from Mikaze at Missed Calls din. The hell!

*

3:59 PM

Mina: Mikaze?

Mina: nasan ka?

Seen 4:04 PM

Mikaze is typing...

Mikaze: nasa labas..

Mina: labas ng?

Mikaze: sa labas ospital kung nasan ka ngayon..

Mina: ANO?!

seen 4:10 PM

Mina: hoy! di nga?!

seen 4:10 PM

Mikaze is typing..

Mikaze: i'm sorry for running away. i'm here now..

*

*knock* *knock *

nabitawan ko agad yung hawak kong phone dahil dun sa kumatok. oh my god kinakabahan ako.

"C-come in." Sabi ko. Unti unting bumukas ang pinto at nakita ko siyang nakatingin sakin.

Nakita ulit kita.. nakita na ulit kita..

"Mikaze..." Tawag ko sa kanya. Dahan dahan siyang lumapit sakin pagkasarado niya ng pinto.

Umupo siya sa tabi ko. Hindi pa ako makatayo dahil kagagaling ko lang sa Emergency Room. It's been a while since i had a visitor.

Tahimik lang kaming dalawa.

"Mina, how are you?" Pagbasag niya sa katahimikan. Huminga ako ng malamim bago sumagot sa kanya.

"Here, barely breathing but still pretty." Sagot ko sa kanya. He chuckled.

I missed him so much! God! Two years ko siyang hindi nakita.

Hinawakan niya yung kamay ko at tinignan niya ako ng seryoso.

"Sorry for coming so late. Sorry dahil ngayon lang ako dumating. Sorry dahil ngayon lang ako nagkaron ng lakas ng loob na makita ka. Sorry Mina. Sorry talaga." Sabi niya sakin. Hindi kon na napigilan ang luha ko. Nakakainis ka talaga!

"Baka.. baka... Mikaze-kun no baka!" Sabi ko sa kanya. (Stupid.. Stupid.. Stupid Mikaze!) Bigla niya akong niyakap.

"Daraka ittadesho? Gomenasai.." Sabi niya sakin. Nanlaki ang mata ko. (That's why didn't i tell you? i'm sorry.) He can speak Japanese na. Niyakap ko siya pabalik.

"Ang tagal mo." Sabi ko sa kanya.

"Nandito naman na ako." Sabi naman niya. Napangiti ako sa sinabi niya.

"AHEM! AHEM! AHEM! Tama na yan oy!" Lumayo agad siya sakin at sabay kaming napatingin sa pinto.

"Saecheol.. Isa kang malaking sagabal.." Sabi ni Mikaze. Tumawa nalang kami.

Nandito na siya. Kasama ko na siya.