"Can we talk?" tinignan kong mabuti tong kaharap ko, medyo pamilyar siya sa akin.
"Uhm, Do I know you?" tanong ko sa kanya.
"Yes, can we talk, privately? Just the two of us" sabi nito sa akin.
"Excuse me, I'm her boyfriend, who are you?" singit ni Alfred
"Lance, her childhood friend who went to Hawaii to study" Lance? Uhmmm.
"Lance.. Morales?" yung.. first crush ko?
Nginitian niya ako at tumango
"Alfred, let go of my hand, just for a while, can you?" Pero hindi ito binitawan ni Alfred. Nakita kong nag smirk siya. Sh*t don't tell me type niya si Lance?
"Don't wanna" I saw a playful smirk on his lips. When I look into Lance's face, he look irritated.
"Dude, just a minute. Am I a threat?" and then he smirks. Oh
Lumapit si Alfred kay Lance, he hold Lance's wrist and drag him somewhere, left me there.
Umupo ako sa isang bench at hinintay ang pagbabalik nila. Poohtang Ina, ano ginawa ng baklang yun kay Lance? Ako ang kakausapin ni Lance ah! Nakakainis! Sa sobrang frustration ko, umalis ako doon, pumunta ako sa isang bookstore at bumili ako ng libro, at ng bookmarks. I hate this feeling, na naagawan. Pumunta ko sa isang cake house, I ordered some brownies and chocolate frappe. Binuksan ko ang librong binili ko at binuklat, pero hindi ko binabasa, inaalala ko lang si Lance Morales.
Nung bata pa ko, lagi akong nasa playground kasama ang yaya ko, nakikipaglaro ako sa mga batang hindi ko kilala, random playmates. Hindi alam ng parents ko na naglalaro ako sa playground, dahil ayaw nila na lumalabas akong hindi sila kasama. Because of my cuteness, my Yaya brought me there, atleast twice a week. One time, there's a chubby boy, who's admiring me. But I told him that I don't like him. And then he cried. Tapos may isang chubby ding batang babae ang tumakbo sa lugar namin. Nakita nung babae na umiiyak yung lalaki at tinignan akong nakatayo at nakatingin lamang dun sa lalaki then suddenly, she grabbed my hair and pull it out. Hindi ako lumaban, ayoko at di ko kaya. Then someone stopped this girl from pulling out my hair, tapos umupo siya para maging kalevel ko, tapos pinunasan niya yung luha sa pisngi ko. I hugged him, and I said "Thank you for saving me, you're my hero" tapos hinagod niya yung likod ko habang umiiyak ako at nakayakap sa kanya. Tapos dumating yung yaya ko and asked him what happened , sinabi naman niya yung nangyari. I asked him what's his name and he said "Lance". I thanked him for saving me. After a week, bumalik kami ng yaya ko dun sa playground, not to play. I bring some chocolates. Sabi ko sa kanya na hintayin namin dun si Lance. Ngumiti lang ang yaya ko sa akin and we patiently wait for Lance. At dahil bata pa ko, hindi ko alam kung gaano katagal yung hinintay namin don tapos dumating si Lance together with his yaya. "Lanceee!" sumigaw ako para marinig niya. Nginitian niya ako at tumakbo ako papalapit sa kanya, with my hair bouncing, I hugged him tight, I handed him the chocolates and said "Lance! Thank you for saving me last time, i love you" tapos yung yaya ko at yaya niya ay natawa sa sinabi ko. "Why?" i asked them innocently and and then they replied "Nothing". Umupo kami ni Lance sa damuhan, kinain niya yung chocolates na bigay ko, "Thank you Bianca" sabi niya sa akin noon. tapos nag usap kami ng matagal, imbis na twice a week e almost thrice a week na kami pumupunta sa playground. Minsan dumadalaw si Lance kasama ang yaya niya sa bahay namin tapos nag lalaro kami. And i know, at that time that I really like him. There's a time na inaaway ko yung mga babaeng lumalapit kay Lance para ayain maglaro pero I will just grab Lance's arm and and bring him to somewhere we can be alone.
7th birthday ko noon and kasama ko ang parents ko, may surprise daw sila sa akin tapos with excitement I asked them that what is it. My parents showed me Lance, may hawak na barbie at inabot sa akin. Sinabi niya rin sa akin na lumipat sila ng bahay, at sa tabi lang ng bahay namin. Simula noon lagi na kong nasa kanila, si Lance na laging na sa amin. lumaki kaming magkasama sabay ang paglaki ng nararamdaman ko sa kanya. Pero nung nag 12 kami, I cried. Kasi nalaman kong kailangang pumunta ng Hawaii para daw sa business namin, at sabay non ay pagpunta din ng family ni Lance sa Hawaii, and I thought na for good na yon.
Nasira ang iisip ko ng nakaraan ng may umupo sa upuang katapat ko.
"Bianca" nakita ko si Alfred.
"Oh? Ano? Nagsawa ka na kay Lance? Makakita ka lang ng pogi, iiwan mo na ko! Sasama ka sa pogi! Malandi ka!" sabi ko sa kanya.
"Oo, nilandi ko siya para hindi ka landiin" sabi niya sa akin na ikinagulat ko..
"Ha?"
"Oo nilandi ko siya" sabi niya sa akin at umalis din agad,
NAKAKAINISSSS!
