Okuldaki Meteor

2. Bölüm

Hemen yanına gittim.

Kaan, senin burada ne işin var?
"Bende tam bunu, sana soracaktım."
Burası benim evim aptal.
"Seninkinin karşısıda benim oluyor sanırım."
Ne! Nasıl olur?
"E satılıktı, biz de bu evi uygun bulduk. Ailemle beraber burada yaşayacağız."
Oha komşu olduk desene.
"Olduk sanırım."
Hı hı

Evime girdim. Bi yandan sevinmiştim. Bir yandan da şaşırmıştım. Ben şimdi bu çocuğa mı komşu diyecektim? Komşu dediğin Ayşe teyze, fatma teyze olur. Böyle olmaz. Biz bunla mı oturup, çekirdek, dedikodu yapacaktık? Düşündüm, durdum. Ödevimi yapıp uyudum. Sabah olduğunda kalktım. Hazırlandım ve tam evden çıkmak için kapıyı açmıştım ki, ne göreyim. Kaan...

Günaydın komşu çocuğuuu
"Sanada"
Sonodo
"Ergen kız"
Sensin ergen be öküz!
"Ne öküzlüğümü gördün?"
Seni gördüm ya, bu yeterli.
"Öf tamam senle tartışamam. Hadi madem komşuyuz, arkama atla. Okula gidelim motorla, zaten geç kaldık."
İyi madem bu seferlik atlarım.
"Minnettarım sana ya çok sağol. Şımarık cadı."

Okula geldik. Herkes bize bakıyordu. E malum, lisede spor motorla ulaşım sağlayan yoktu. Aklıma bir şey takılmıştı. Bu çocuk madem bu kadar zengindi, neden bizim okula gelip hemde üstüne bizim binaya taşındı. Kafamdan binlerce senaryo geçiyordu. Belkide bunu bir ara ona sormalıydım. Tabiki nedeni özel değilse...
Sınıfa girdik. Ders beden eğitimiydi. Hoca her zamanki gibi bir ders çalıştırıp, bir ders serbest bırakıyordu. Bize ısınma hareketlerini yaptırıp, okul sahasında, dört tur koşu yaptırmak için başlatma düdüğünü çaldı. Birinci ve ikinici turu sıralarımızı bozmadan koştuk. Kaan, bu soğuk havada üstüne atletimsi bir şey giyinmişti ve kasları ortadaydı.

Kapat üstünü öküz!

Kaana bakarken, yerdeki demir çıkıntısına takılıp yere düştüm. Herkese rezil oldum. Kimisi gülüyordu, kimisi de beni kaldırmaya çalışıyordu. Kaan hemen yanıma geldi.

"İyi misin? Beni görüyor musun?"
Iığhh
"Canın acıyor mu?"
Evet
"Seni götürüyorum."
Nasılll?

Beni kucakladı ve bir gerginlikle pansuman yapmaya götürdü. Beni yumuşak bir alana bıraktı. Okuldaki sağlık çantasını alıp hemen yara yerlerime acıtarak da olsa müdahale etti. Çok hoşuma gitti. Belkide ara sıra düşmeliydim.

Çok sağol.
"Önemli değil. Sana bir şey olmasın."
Neden?
"Olmasın işte aptal, neden mi lazım"
Doğru.

Bana yaklaştı. İyice yaklaştı.

"Hı tamam bir şey yokmuş."
İyi..

Ben de aptal gibi, öpeceğini bile düşünmüştüm. Safın tekiydim sanırım.