The Hunter's Daughter 1

hoofdstuk 4: Mijn eerste ontbijt en ontmoeting met Meneer D (slechte combinatie)

Haai! Ondanks dat er niet veel PJ fans hier zijn heb ik toch maar besloten verder te schrijven. Als je wel PJ fan bent raad ik het je het verhaal van Ezziedoll, The sun god's daughter aan. Meer zeg ik niet! O ja, sorry dat het zo lang is!

‘Hee! Hee jij daar! Wordt wakker!’

Een lichte stem maakte me wakker. Even wist ik niet waar ik was en ik keek verbaasd om me heen. Blijkbaar lag ik in een soort overbevolkt clubhuis en voor mij stond een blond meisje met felblauwe ogen.

‘Wat…’ Mompelde ik, helemaal in de war. Blijkbaar was het avond want het was donker in de ruimte. De enige reden waarom ik alles goed zag waren mijn getrainde ogen en ik had altijd al goed kunnen zien in het donker, bijna even goed als in het licht.

‘Je licht op mijn plek, weirdo.’

‘Hè?’

Het meisje zuchtte en trok de dekens weg.

‘Hé!’ Zei ik nu geïrriteerd. ‘Blijf van mijn dekens af!’

‘Jouw dekens? Ze zijn van mij hoor. Hupsakee.’ En ze rolde me het bed af. Ik kwam met een bons op de koude grond neer.

‘Wie denk je wel niet dat je bent!’ Ik sprong op in gevechtshouding maar het meisje stak haar handen in de lucht.

‘Rustig!’

Ik kalmeerde alweer een beetje. ‘Waar ben ik?’

Het meisje glimlachte. ‘Nieuweling zeker?’

Ik knikte en ze deed een stap achteruit. ‘Omdat je nieuw bent mag je vannacht wel in mijn bed slapen, maar morgen moet je weg oké?’

Met een zucht ging ik weer terug in bed liggen. ‘Het spijt me, maar ik ben gewoon super moe.’

Ze glimlachte geruststellend. ‘Geeft niets, je ziet er dan ook niet uit.’

Normaal gesproken zou ik beledigd zijn maar ze zei het zo dat het helemaal niet gemeen klonk, maar meer bezorgd dus ging ik er niet op in. Ik draaide me dus maar om en viel weer in slaap.

‘Meisje! Wakker worden!’

Opnieuw was het weer diezelfde lichte stem en hetzelfde blonde meisje dat me wakker maakte. Ik bromde maar het zonlicht scheen door de ramen dus ging ik maar rechtop zitten.

‘Eindelijk, je bent wakker. We gaan eten en ik zou nu maar gaan want straks is alles op.’ Ze trok me het bed uit en samen liepen we naar het sanitair. Ze gaf me een soort oranje toilettas met de letters CHB erop.

‘Ik heb tegen Chiron gezegd dat je deze waarschijnlijk nodig had. Ik ben trouwens Livia.’

‘Atalanta,’ zei ik en ik bekeek het meisje eens beter. Ze was best wel knap met haar felblauwe ogen, rechte neus en lange wimpers.

‘Is jouw vader Hermes?’ Vroeg ik en ze schudde haar hoofd.

‘Nee, ik weet het niet. Veel mensen denken dat mijn moeder Aphrodite is maar ik weet het niet.’

Het zou best kunnen dat ze een dochter van Aphrodite was dacht ik. Ze was er in ieder geval mooi genoeg voor. Maar iets zei me dat ze inderdaad niet de dochter van de Godin van de liefde was.

Ik haalde een borstel uit de toilettas en begon mijn haar te kammen. Het zat helemaal in de klit en het duurde wel een halfuur (met hulp van Livia) om het weer goed te krijgen. Daarna vlocht ze mijn haar en samen gingen we op weg naar de tafels waar het ontbijt gehouden werd.

Ik pakte wat cornflakes en melk, waarvan ik zoals het hoorde, de helft in het vuur gooide. Ik wist niet goed of ik het aan Artemis moest offeren dus gaf ik het maar aan de goden in het algemeen.