It's the unknown we fear,
when we look upon death and darkness,
nothing more...
- Albus Dumbledore
wat vooraf ging:
Marie gaat naast hem zitten en ze hoort in haar hoofd zijn wolf tekeer gaan door haar geur. Max lijkt in gevecht gewikkeld zijn met zijn wolf maar lijkt het niet te winnen als Marie opeens haar lippen langs zijn gezicht haalt. Zijn ogen kleuren zwart en het volgende moment ligt alfa Marie onder hem op het bed. Haar ogen staan uitdagend en de wolf van Max lijkt dit nog beter te vinden. Haar vingers zitten aan de onderkant van zijn shirt en met snelheid trekt ze hem uit. Haar handen voelen de strakke spieren van haar mate. Hij verliest nu helemaal de controle en scheurt haar kleding van haar slanke lichaam. Verlekkerd staart hij er even naar tot de deur met een hoop kabaal open wordt gegooid.
'Marie!', brult een woedende stem.
Alfa James lijkt Max iets aan te willen doen en snel staat ze dus op. Ze gaat ongemakkelijk tussen de twee mannen staan en komt er al snel achter dat ze alleen een bh en een broek aan heeft. Alfa James zet een stap naar alfa Marie en wilt haar bij haar arm pakken. Max' wolf laat dit echter niet toe en springt beschermend voor zijn eigendom. Alfa Marie duwt haar mate opzij en gaat voor haar man staan. 'James, dit is Max'. stelt ze hem voor. 'Mijn mate'
Alfa James lijkt een moment nodig te moeten hebben voor dit doordringt. Zijn ogen worden zwart. 'Blijf van mijn vrouw af met je vieze poten!', schreeuwt hij op alfa toon. Max lijkt een beetje bang te worden maar herstelt zich snel. Zijn zwarte ogen zijn weer veranderd naar zijn mooie groene ogen. 'Sorry alfa James, mijn wolf nam het over.', mompelt hij eerbiedig. Alfa James lijkt voor geen rede vatbaar en er stormen wachten naar binnen die Max vastpakken. 'Stop!', roep ik. De wachters kijken me verbaasd aan en weten niet naar welke alfa te luisteren. Alfa James kijkt boos naar alfa Marie. 'Hierbij ontsla ik Marie Katana Wayland-', begint alfa James maar Marie onderbreekt hem. 'Dat durf je niet!', schreeuwt ze woedend. Maar alfa James gaat door. '-van haar functie als alfa.', eindigt hij zijn zin. Er boort zich een pijn door haar lichaam en ze schreeuwt het uit. Verder in de omgeving schreeuwen meer mensen het uit van de pijn. Al haar roedelleden krijgen een pijn te verduren die niemand zou willen voelen in zijn leven. Het is alsof er duizenden messen in je lichaam steken en dat je daarna gewoon leegbloedt maar weet dat je er niet dood aan kan gaan.
De roedel 'The Dripping Moon' is uitgeroeid...
PAM PAM PAAAAAAAM, dit had je zeker niet verwacht hè? :)
Dit is alweer het einde van dit boek... (ahwww)
Maar, niet getreurd ik ben al bezig met een deel 2!
Ik kon het simpelweg gewoon niet zo laten eindigen...
Duss binnenkort zie je deel 2 op mijn account verschijnen en zodra hij er is zal ik het zeggen.
Er komt hierna nog wel een intro van het tweede boek dus ik hoop dat ik jullie hiermee nieuwsgierig kan maken.
In ieder geval hartstikke bedankt om dit boek te lezen en ik hoop dat jullie het net zo leuk vonden om hem te lezen als hoe ik het schrijven vond. :)
Laterssss!
JE LEEST
The Dripping Moon (voltooid)
WerewolfHet is nacht, er sluipt een figuur door de straten van de roedel 'The Dripping Moon'. Hij zegt in zichzelf nog een keer waarom hij ook al weer bij de sterkste roedel herrie gaat schoppen. Omdat het moest van zijn alfa. Hij vindt dat vrouwen geen baa...