Sabay

Begin Again

(kneeling and dusting her sister's grave...placed a bouquet of roses on top of it)

ate, eto na paborito mong bulaklak ha fresh na fresh yan...hmmm...kwentuhan kita sandali, well ito na pangarap mo to diba? una ang makabalik tayo dito sa Davao at pangalawa? ang itabi kita kay papa kaya naman eto nayun magkasama na kayo sa wakas, ang daya niyo nga eh siguro nag-paparty na kayo diyan

I'm still studying, I took up cooking lessons kasi one day I'll put up my own cafe sana maging kasing sarap mo ako magluto, haha sabi nga ni Tito Isagani malulugi daw sila pag malapit sa kanila itatayo ang restaurant ko

si nanay Rona naman ayun, magkasama parin kami sa mansyon, duon ko na pinatira buong pamilya niya para naman may kasama ako, parang isang buong pamilya narin kami ang saya-saya nga eh ang daming bata sa mansyon sa laki ba naman non eh may sarili na silang playground

I'll be doing my first exhibit din pala ate, soon! as in malapit na malapit na...nakaka-excite na nakaka-kaba...

ate, kahit wala ka na, alam kong nakikita mo lahat ng nangyayari sa akin...sana masaya ka, kayo ni papa

ate...salamat, hindi ko akalain na nakalaan na para sa akin mga mata mo, talagang mahal na mahal mo ako ano? sinigurado mong magiging maayos ako pag nawala ka na...nung ooperahan na ako sobrang takot na takot eh, pero naalala ko mata mo ang ilalagay sakin, dapat maging matapang ako para sayo at para sa lahat ng mahal ko at nagmamahal sa akin

sisiguraduhin kong hindi masasayang ang naiwan mong ipon, lahat yon ate may mabuting patutunguhan...at ang mga matang to? laging ipapaalala sa akin na tingnan ang buhay ng posititbo

(she stared at her sister's name, smiled though her tears are about to fall)

miss na miss na kita ate...sobra, pero yung pangako ko sayo? tutuparin ko yun unti-unti wag kang mag-alala hindi na nga pala ako masyadong iyakin ngayon ha ha ha...until we meet again ate... mahal kita

--------------------------

(it's 12 noon, Abi is walking her way to her usual path years ago. She looked at the blue sky, smiled at the sun and feel the fresh air)

dalawang taon narin pala since we parted ways, and five years collectively since it all started pero ang bilis ng panahon, parang wala lang nangyari

(she took a deep breath, and walked again)

(she walks, and someone is walking behind her...she knew who the person is, trying to catch up with her...she turned her head and smiled)