Trust Me \\Vkook//

✖️XIII✖️

"Sevgilinin arkasından böyle konuşmamalısın Jimin." ağzına tepsisindeki son lokmaları atıp masadan kalktı. "Özellikle onu seviyorsan."
***

Jungkook  sınıfta tek başına oturmuş başını kollarına dayayarak dinlenmeye çalışırken yanında oluşan kıpırtıyla gözlerini araladı. Birkaç hışırtı duyuldu ardından sıranın üstüne bir yığın abur cubur döküldü. Jungkook şaşkınca başını kaldırıp kimin geldiğine baktı. Yine aynı çocuktu, onu bahçede kurtaran çocuk... Onun büyük gülümsemesine küçük, utangaç bir gülümseme ile karşılık verdi. Tekrar önüne dökülen yemeklere döndüğünde karnının guruldaması ona ne kadar aç olduğunu hatırlatmıştı. Ellerini hızla karnına koyup karşısındaki çocuğun bunu duymamış olmasını diledi. Fakat gelen kıkırtı ne kadar geç kaldığını gösteriyordu. Çocuk elini Jungkook'un omzuna koyup hafifçe sıktı ardından önündeki yemekleri işaret etti.

"Hepsi senin. Sadece ye."

Jungkook şaşkınca çocuğa döndü ve tekrar yemeklere baktı. Kocaman açılan gözleriyle bunu birkaç kez tekrarladığında Taehyung ağzından çıkan kıkırtıya engel olamadı. Ellerini Jungkook'un saçlarını arasına geçirip küçük bir çocukmuşçasına karıştırdı.

"Ye." dedi tekrar. Jungkook başını ve ellerini hızla sallamaya başladı.
"Bunları nasıl kabul edebilirim?" bu daha çok kendine sorduğu bir soru gibi çıkmıştı ağzından. Taehyung önce iç çekti sonra hafifçe Jungkook'un sırtına vurdu.

"Korkmana gerek yok hepsi Jimin'den. Senin adına endişeli görünüyor." dedikleriyle Jungkook'un yüzüne şaşkın fakat içten bir gülümseme yayıldı.(nasıl olduğunu pek bilmiyorum kshkand) Eline gelen ilk çikolatayı alıp Taehyung'a döndü.

"Sen de bir şeyler almaz mısın? Burada çok var gibi görünüyor." Taehyung kafasını iki yana sallayıp çok doyduğuyla ilgili bir şeyler söyledikten sonra saatine bakarmış gibi yapıp ellerini cebine soktu. "Normalde bunların hepsini bitirene kadar başında beklemem gerekiyordu ama çok önemli bir işim olduğunu unutmuşum. Hepsini yediğinden ve doyduğundan emin ol." ve söylediklerine Jungkook'un cevap vermesine veya teşekkür etmesine zaman vermeden sınıftan çıktı.
~~~~
"Teşekkür ederim..." Jungkook yavaşça Jimin'e sokulup koluna girerken mırıldandı.

"Ne için?" Jimin'in minik eli Jungkook'unkinin üstünde yerini alırken ona dönmeden sordu.

"Öğlenkiler için." Jungkook'un sözleri üzerine Jimin biraz geri çekilip anlamadığını belli ederek yüzüne baktı.

"Neden bahsediyorsun?"

"Şu gönderdiğin şeyler için işte..."

"Bir şey mi gönderdim?" Jungkook onun şaka yapıp yapmadığını anlamaya çalışarak bir süre onu süzdü. Yaptığı iyiliği mi ortaya çıkarmak istemiyordu yoksa cidden ne olduğunu bilmiyordu. "Neden bahsediyorsun Jungkook?" Sesini hafif yükselterek konuştuğunda Jungkook hafifçe geriledi. Bu kadar tepki gösterecek ne vardı? Şaka yapmasını dileyerek bir kez daha baktı gözlerine. Jimin'in fazlasıyla ciddi olduğunu görünce kalbinde bir şeylerin yolunda gitmediğini hissetti. Soğuk rüzgar o an ilk defa üşüttü Jungkook'u, ilk defa aralarından bu kadar sert esti.

Çok çok çok uzun zamandan beri yazıp yazıp atamıyorum şu bölümü... Bari mezuniyet şeysi olsun diye şey ettim skxnzk Umarım sonradan düzeltebilirim, hala okuyan kişiler varsa sizi seviyorum💖💖