Trust Me \\Vkook//

✖️XIV✖️

Jimin'in fazlasıyla ciddi olduğunu görünce kalbinde bir şeylerin yolunda gitmediğini hissetti. Soğuk rüzgar o an ilk defa üşüttü Jungkook'u, ilk defa aralarından bu kadar sert esti.
-•-•-•-•-•
taesty_-_95: Hey~
taesty_-_95: Kook
taesty_-_95: VELET
taesty_-_95:JungKoooOoOoOok
kookie: efendim?
taesty_-_95:yüzün fazla asıktı... bir şey mi oldu?
kookie: bilmiyorum hyung
kookie: kafam çok karışık
kookie: sonra konuşalım
kookie: üzgünüm
taesty_-_95: oh... pekala
taesty_-_95: ayrıca benim için sorun değil sen iyi olsan yeter
taesty_-_95: sen iyi olana kadar bekliyorum
kookie: teşekkürler

Jungkook telefonu koltuğun ucuna atıp televizyonun sesini açarken asıl amacı ekrandaki aptalca şeyleri izlemek değildi. Tek istediği biraz ses olması ve biraz olsun kafasını dağıtmaktı. Derin bir nefes alıp gözlerini kapattı. Bu kadar moralini bozması nedensizdi. Arkasına yaslanırken kendi kendine fısıldadı. "Jimin de beni seviyor." kendine bile artık inandırıcı gelmeyen cümlesiyle kalbi bir kez daha kasıldı. Son zamanlarda anlayamadığı şekilde ondan uzak hissediyordu ya da Jimin ondan uzaklaşıyordu... Onun yanındayken eskisi kadar gülmüyor, tek başlarına kaldıklarında rahatsız edici cinsel şakalar yapmaktan ve biran önce yanından ayrılmaya çalışmaktan başka bir şey yapmıyordu. Eskisi gibi gözlerinin içine bakıp onu sevdiğini söylemiyordu mesela, ona durup dururken sarılmıyordu... Onun yerine herkesin içinde ona zayıflaması gerektiğini, sivilcelerinin komik gözüktüğünü söylüyordu,hiçbir şeyde yeterli olmadığını hatırlatıp duruyordu ona. Jungkook hafif dolan gözleriyle telefonuna uzanıp düşünmeden aldı ve zaten açık olan uygulamadan mesaj yazmaya başladı.

kookie: hyung
kookie: sence jimin de beni seviyor mudur??

Uzun süre bekledi. Arada bir yukarıda yazdığını belirten yazı çıksa da herhangi bir mesaj gelmiyordu.

taesty_-_95: gerçekleri mi söylemeliyim kook?
kookie: çok acıtacak olsa bile söyle
taesty_-_95: pekala... ama bu nereden çıktı
kookie: sadece merak ettim işte
kookie: dürüst ol
taesty_-_95: bak jungkook...
taesty_-_95: açıkçası jiminden gerçekten hoşlanmıyorum
taesty_-_95: sana olan bakışları, konuşmaları ve dokunuşları aşktan başka  şeylerle dolu ve bu beni sinir ediyor
taesty_-_95: ona güvenmiyorum
taesty_-_95: üzgünüm

Jungkook dolan gözleriyle kaşlarını çattı. Kalbini kıran dediklerinin doğruluğu muydu yoksa tamamen yalan olması mı emin değildi. En başından neden ona sormuştu ki... Kafasını karıştırmaya çalışacağı belliydi. Ani duygu değişimine kendisi şaşırsa bile parmakları hızla klavyede dolaştıktan sonra internetini kapatıp telefonunu cebine attı ve oturduğu koltuğa daha da yayıldı. Düşünmemesi gerekiyordu. Hiçbir şey düşünmemesi gerekiyordu...

kookie: zaten aptal gibi neden en başından sana sorduysam...

Ben her zamanki gibi size büyük bir özür borçluyum... Bu kadar geç yazmayı ben bile hesplamamıştım. Bu kadar geç olmasına rağmen bu kadar kısa ve hoşnut olmadığım bir bölüm yazmayı da... Amacım hızlandırarak yazmaktı ama yapamadım. Gerçekten üzgünüm. Ben özür dilemekten bıktım ama hala düzeltmemiyorum sanırım şu huyumu. Bu arada hikayenin kurgusunun ilerleyişi kafamı çok karıştırmaya başladı ne tarafa döndürsem bilemiyorum.

Umarım iyi bir hafta geçirirsiniz✨✨