Bİ FARK

PİŞMANIM KIZIM

Buda Damla arkadaşımızın hikayesidir

lütfen değerlendirin

sizleri seviyoruz unutmayın

Elif her hafta olduğu gibi her şeyden habersiz bir pazartesi sabahına daha uyanmıştı.Okul için hazırlandı ve kahvaltısını yapıp evden çıktı.Okula gittiğinde okulun girişinde öğretmeni

Elif'e seslenerek onu çağırdı.yanında da bir kadın vardı.elif neden çağırdıklarını merak etti ve merakla yanlarına gitti.öğretmeni:

-Elifciğim sana bir şeyler anlatmak isteyen biri var dedi.Ve sözü kadına bıraktı.

Elif "Peki" dedi.Kadın anlatmaya başladı.

-Kadın sözlerine direkt ben senin annenim kızım diyerek başladı..Elif şaşırdı.Ve kadın sözlerine devam etti.Yıllar önceydi.Sen o zaman küçücüktün.Baban sen doğmadan bir ay önce ölmüştü.Sana bakacak durumum yoktu.Ne yapacağım konusunda çok kararsızdım.Seni bırakmak ne kadar zor olsa da bunu yapmak zorundaydım.Seni götürüp bir cami avlusunun içine bıraktım.Ama seni yine de uzaktan izliyordum.Bir süre bekledikten sonra yaşlı bir adam seni fark etti.Etrafına bakındı.Kimseyi göremeyince seni kucağına aldı.Onun sana bakışlarından sonra iyi biri olduğunu düşündüm ve sana son kez uzaktan bakıp arkamı dönerek gitmiştim.Bir işe girdim.Durumumu düzelttim.Artık senden ayrı kalmaya dayanamıyordum ve seni aramaya başladım.Bir yıl önceye kadar senden hiç haber alamadım.O gün yolda yürürken seni kucağına alan adamı gördüm ve onu takip ettim.Bir süre yürüdükten sonra adam bir eve girdi.Orada bekledim belki sen çıkarsın diye.Beklediğime değmişti.Yıllar sonra seni gördüm.Ama seninle konuşmaya cesaret edemedim.Ertesi gün sabah erkenden kapınızın önüne gelip bekledim.Sana bakan adam yani Halil Bey her halde işe gitmek için dışarıya çıktı.Yanına gidip sana anlattıklarımı Ona da anlattım.Seni almak istediğimi söyledim.Halil Bey bana karşı kızgındı.İlk başlarda seni bana vermemek konusunda ısrarlıydı.Ama sonun da sen de istersen seni bana vermeyi kabul etti.Ve ben de buraya seninle bunları konuşmak için geldim kızım çok pişmanım.Ne olur artık beni yalnız bırakma benimle gel kızım.Hem istediğin zaman Halil Amca'nı görmeye de geliriz dedi.

Elif bir seçim yapmak zorundaydı.Annesi meraklı gözlerle Elif'in ne diyeceğini bekliyordu.Ama Elif hiçbir şey demeden hüngür hüngür ağlıyordu.Ne yapacağını bilmiyordu.Kendisine bakan adamı mı yoksa sebepleri olan çok pişman annesini mi seçmeliydi?