Bİ FARK

PİŞMANLIK

Bu hikayenin yazarı da Selçuk arkadaşımızdır

değerlendirip oy ve yorumlarda bulunmanızı bekliyoruz

sizleri seviyoruz canlar

Yine bir sabah Osman amca dükkanını açtı. Açtığında dükkanın önünde sefil üstü başı yırtık saçlı sakallı bir adam uyuyordu. Etrafa baktı herkes ona bakıyordu. Sinirlendi kıpkırmızı oldu. Kapının önündeki su kovasını adamın üstüne boşalttı. Çevredeki esnaflar ona bakıyordu. Adam herkesin bakışları arasında kaybolup gitti. Osman amca çok sinirliydi, komşu esnaf ona, kınıyormuş gibi bir bakış attı. Adamın umurunda olmadı, içeri girip işinin başına geçti.

Ertesi gün kapıyı açtığında yine orda yatıyordu. Bunu kazancı için bir tehdit olduğunu düşündü, daha da sinirlenmişti. Kovadaki suyu üzerine boşalttı ve kovayı kafasına fırlattı. Elindeki süpürgeyle de iyice dövdü. Ertesi gün kapıyı açtığında, o orda yoktu, sevindi. Diğer gün yine yoktu. Merak etmeye başladı. Gidip kamera kayıtlarına baktı. O sefil adam her gün gelip dükkanının önünü temizliyordu. Köpeğin biri dükkanın duvarına pislemeye geldi onu oradan uzaklaştırdı. O son gece hırsızlar dükkanı soymaya geldi. Sefil adam dükkanı var gücüyle savundu. Soyguncunun biri bıçağını çıkarıp onu bıçakladı, üstüne bir de dövdüler. Adam yere yığıldı, tam soymaya başlayacakken polis sesi geldi, bunu duyunca kaçtılar. Adam sürüne sürüne gözden kayboldu. Osman amca kendinden utandı. O sefil adamı, kazancı için bir tehdit olarak görüyordu ama o adam sayesinde dükkanı kurtulmuştu. O sefil adam Osman amcaya çok büyük iyilik etmişti ama Osman amca bunun farkına varamadı.