bu hikayede İpek arkadaşımıza aittir
oy ve yorumlarınızı bekliyoruz her zamanki gibi
bizle kalın seviliyorsunuz
Mervelere gidecektim onların evi iki katlıydı ve ikinci katında oturuyorlardı. Bu da demek oluyordu ki dört tane merdiven çıkmak gerekecek. İkinci merdivenden çıkıyordum yani birinci katın önünden geçiyordum. Bir ses duydum. Birisi içerden dış kapıya vuruyordu ama bayağı güçsüz vuruyordu. Merak edip eğildim sanki biri ağlıyordu. Sesi tam duyabilmek için bir adım attım tam önümde çiçek saksısı varmış onu devirdim az da olsa ses çıktı. İçerideki ses bir anda kesildi ve bende korkup üçüncü merdivene geçip gizlendim. Ağlama ve bağırma sesleri duydum.''Anne,anne geldin mi?Kapıyı aç anne hadi bende geleyim mi anne? Korkuyorum anne, anne korkuyorum aç kapıyı anne'' diyordu ve ağlıyordu. Bir yandan da kapıya vuruyordu. O sırada Nermin teyze geldi yani Merve'nin annesi.''Ne oldu Deniz'' dedi. Bende kapıyı gösterip ''Ağlayan kim?''dedim. Oda derin bir iç çekip anlatmaya başladı; ''Burada kiracılarımız var iki erkek çocuk biri üç yaşında biri on yaşında ve bunların anneleri var babaları nerde bilmiyorum. Kadının büyük oğlu okula, kadın dışarıda gezmeye gidiyor. Çocuğu da yanında yük olmasın diye eve kilitleyip gidiyor. Kadın çok iğrenç biri ekmeğini dışarıdan kötü yollardan kazanıyor ve çocuğu da dövüp eve kilitliyor ama çocuk çok akıllı bir çocuk annesine hep onu sevdiğini söylüyor ama annesi yeter sus diyor hep.'' Nermin teyze anlatmaya devam ediyordu ama ben duymuyordum. Duyduklarım fazla bile gelmişti çok kötü oldum. ''Deniz'' dedi Nermin teyze ''Efendim'' dedim ''Sen niye gelmiştin kızım'' dedi. Bende ''Ben Merve'nin yanına gelmiştim ama eve gitmem gerek'' deyip oradan koşarak ayrıldım. Eve gidip hemen odama geçip saatlerce ağladım bu nasıl bir sevgidir ya hem seni döven hem de eve kilitleyen kadına karşı. Annemin yanına gidip ona sımsıkı sarıldım. Allah'a bana böyle bir anne nasip ettiği için şükrettim. İki gün sonra Mervelere tekrar gittiğimde evin önünde bir kalabalık vardı. Yukarı çıktım. Ağlayan çocuğun evinin kapısı açıktı. Herkes ağlıyordu. Nermin teyze de oradaydı, yanına gidip ne olduğunu sordum. O da bana çocuğun kalp krizi geçirip öldüğünü ve polislere annesinin oğluna işkence edip eve kilitlediğini söyleyerek kadın hakkında şikayetçi olduğunu söyledi. Onlarda tutuklayıp karakola götürdü. O an çok şaşırmıştım ve kadının büyük oğluna ne olduğunu sordum. Nermin teyze de bana çocuğun yetimhanede olduğunu söyledi. Anneme anlattığımda oda bana sarılarak ağladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bİ FARK
Short Story34 KİŞİDEN 34 HİKAYE tabi bu kişicikler 9. sınıf öğrencisi ve en beğenilen hikaye romana dönüşecek tabi ki siz değerli okuyucularımız sayesinde.