Bİ FARK

ORMANDAKİ DEHŞET

Oy ve yorumlarınıza ihtiyacımız var lütfen bizden esirgemeyin

seviliyorsunuz bilin istedikkk

Biz dört kişilik çok iyi anlaşılan bir arkadaş grubuyuz. Bugün karne günü. Hepimizin karnesi çok güzel. Bu yüzden ödül olarak ailemizden izin alıp bir günlük kamp yapacağız. Büyük bir uğraştan sonra hepimiz izin almayı başardık. Sonunda merakla beklediğimiz kampa gidecektik. Büyük bir sevinçle hazırlanıp izin almayı başardık. Sonunda merakla beklediğimiz kampa gidecektik. Büyük bir sevinçle hazırlanıp yola koyulduk . Çok uzak, sessiz ve ıssız bir ormanda kamp yapacaktık. Çünkü bütün bir senenin yorgunluğunu anca bu şekilde atabilirdik. Ama benim içimde bir şüphe vardı. Bu kadar ıssız bir ormanda bir gece kalmak biraz garip olacaktı. Bunu ormana yaklaştığımız anlarda daha iyi anladım. Kendim rahatlatabileceğim tek şey yalnız olmamamdı. Sonunda kamp kuracak güzel bir yer bulduk. Hızlıca çadırlarımızı kurduk. Ben ve Ayşe aynı çadırda, Mehmet ve Ali'de diğer çadırda kalacaklardı. Yavaş yavaş hava kararıyordu. Ben ve Ali odun toplamaya gittik. Odun toplarken sanki sesler duydum. Durmadan garip garip sesler geliyordu. Etrafa baktığımda hiçbir şey göremiyordum. Ali'ye sorduğumda "Ben hiçbir şey duymadım" diyordu. Hızlıca odunları topladık ve hemen oradan uzaklaştık. Kamp yerine büyük bir ateş yaktık ve ateşin etrafına oturduk. Arkadaşlarım sohbet ediyorlardı. Bu yüzden hiçbir şeyin farkında değillerdi. Sanki etrafımızda bir şey çok hızlı hareket edip bir anda kayboluyordu. İçime iyice şüphe doldu. Arkadaşlarıma bundan bahsettiğimde "Saçmalama! Öyle şeyler sadece filmlerde olur." Diyorlardı. Hava kararmıştı ve iyice korkmaya başlamıştım. Bu yüzden hemen uyuyup sabah olmasını istiyordum. Ayşe benimle çadıra gelmedi " Daha çok erken. Sen git yat biraz oturacağız" dedi. Çadıra gittim Uyumaya çalışıyordum ama bir türlü uyuyamıyordum. Bir türlü aklımdan o garip şeyleri çıkaramıyordum. Bir süre sonra Ayşe'nin çığlığını duydum. Öyle bir bağırdı ki kalbim hızla çarpmaya başladı. Çadırdan dışarı çımaya korkuyordum. Benim hissettiğim şey gerçekti . Bana inanmamışlardı. O şey arkadaşlarıma eziyet ediyordu. O sesleri daha fazla duymamak için kulaklarımı kapattım. Beni de bulmasın diye nefes almaya bile çekiniyordum. Bir süre böyle bekledikten sonra ellerimi kulağımdan çektim. Sesler kesilmişti. Galiba o şey gitmişti. Beni unutmuştu. Kurtulmuştum. Dışarı çıkıp arkadaşlarına bakmak istedim. Üçü de ölmüştü. Onları öyle görünce içim parçalandı. Hemen buradan gitmem gerekiyordu. Koşmaya başladım. Biraz sonra sırtımda bir ağrı hissettim. Kızın karnına ok saplamıştı. Kız orada yere yığıldı. Onu Öldüren kapkaranlık bir şeydi. Ve o yaratık hiçbir delil bırakmadı.