~There's something about my new neighbour- Harry Styles Greek Fanfic~

Part 3

 Πάγωσα για λίγα δευτερόλεπτα και έμεινα με τα μάτια γουρλωμένα να τους κοιτάζω. << Εεε μα ναι φυσικά, ο, οι... Μα ναι. Ναι, γεια. Γεια σας. Πώς είστε; Ε- εγώ να πηγαίνω.>> και μέσα σε δευτερόλεπτα είχα εξαφανιστεί από το σαλόνι. Έτρεξα στο δωμάτιο μου, έκλεισα την πόρτα μου και κάθισα για λίγο κάτω, έχοντας τα χέρια μου γύρο από τα λυγισμένα γόνατα μου. Ήξερα ότι έπρεπε να κάνω κάτι για να συνέλθω σύντομα, γιατί από στιγμή σε στιγμή θα άκουγα τη φωνή της μαμάς μου να με καλεί. Σηκώστηκα και μετα βίας σύρθηκα ως τον καθρέφτι του δωματίου μου. Έμεινα έκπληκτη όταν κατάλαβα σε τι χάλι βρισκόμουν. Η λουλουδένια μου φανέλα είχε μαύρους λεκέδες από την μάσκαρα που έτρεξε όταν είχα κλάψει νωρίτερα και τα μαλλιά μου ήταν τόσο χάλια που αν με έβλεπε κανείς σε αυτή την κατάσταση θα αναρωτιόταν αν είμαι ζόμπι. Καθάρισα το πρόσωπο μου με υγρά μαντιλάκια και έπειτα έβαλα λίγη μάσκαρα και ρουζ. Όταν επιτέλους ήμουν ευχαριστημένη με το πρόσωπο μου, άνοιξα την ντουλάπα μου και άρχισα να ψάχνω κάτι όμορφο για να βάλω. Μετά από λίγα λεπτά αποφάσισα να φορέσω κάτι απλό, έτσι έπιασα το καθημερινό, άνετο μου ''blue jean'' και μία γκρι φανέλα μαζί με μία μακριά, χαλαρή μπεζ ζακέτα. Έβγαλα από πάνω μου την λερωμένη φανέλα και την στιγμή που ετοιμαζόμουν να την ρίξω στο καλάθι με τα λερωμένα μου, άκουσα τον ήχο της πόρτας μου να ανοίγει, υποθέτοντας πως ήταν η μαμά για να μου μιλήσει. Αλλά... Ήταν.. Αυτός. Εκείνος. Εκείνο το αγόρι. Όταν  συνειδητοποίησα πως εκείνος με κοίταζε από πάνω μέχρι κάτω και ένας απρόσκλητος ''φίλος του'' ξεπρόβαλε από το παντελόνι , κοκκίνησα από ντροπί και άρπαξα μία κουβέρτα που βρήκα μπροστά μου για να καλύψω το γυμνό στήθος μου. 

-Εγώ.. Δεν... Εσύ; Τι; Τι γυρεύεις στο δωμάτιο μου; (επιτέλους κατάφερα να ολοκληρώσω)

 -Έψαχνα για την τουαλέτα αλλά απ' ότι φαίνεται μπήκα στο λάθος δωμάτιο... Αν και κάποτε τα λάθη είναι ότι πιο σωστό. 

 Εγώ τον κοίταξα στα μάτια, μη ξέροντας τι να πω και πως να αντιδράσω όταν εκείνος με πλησίασε και ήταν πλέον σε απόσταση αναπνοής. Εγώ έμεινα παγωμένη και χαμένη στον παράδεισο των ματιών του. Ακούμπησε τα χέρια του στα μάγουλα μου, τα όποια ήταν τόσο ζεστά που θαρρείς θα εκράγονταν από στιγμή σε στιγμή, σαν ένα ηφαίστειο. Τα χέρια του ήταν κρύα μα ταυτόχρονα και πολύ απαλά. Τότε, με αγγάλιασε και μπορούσα να νιώσω την ζεστή αναπνοή του στον λαιμό μου. Με κοίταξε ξανά στο πρόσωπο αλλά τώρα εστίαζε στα χείλη μου. Δάγκωσε τα χείλη του για να μου δείξει τις προθέσεις του και....

_________________________________________________________________________________________

Θα βάλω την συνέχεια σύντομα αλλά θέλω να σας παρακαλέσω για κάτι. Αν μπορείτε προωθήστε λίγο την ιστορία γιατί δεν έχω αρκετούς αναγνώστες και τώρα που θα αρχίσει και το σχολείο θα έχω αρκετές υποχρεώσεις και θα μου είναι δύσκολο να γράφω αν δεν έχω αρκετούς αναγνώστες! Ευχαριστώ όσες το διαβάζετε πάντως. Πολλά φιλάκια σισούλλες μου :) χχχ