“ Magkakaroon pa lang, ikaw, kapag hindi pa natin nagawa ito.” Nag-elevator sila papunta sa 5th floor ng building.
Kinuha ni Cristine ang bag at binuksan iyon ng mapatapat sila sa room 505, napasinghap sya ng ilabas nito ang shot gun. It looks familiar, ito yata ginamit nilanoonkay Kurt para ipaglaban si Angela.
“ Taas ang kamay, hubad !” itinutok nito ang shot gun sa nakatalikod na professor ng classroom.
Singhapan ang narinig niya sa loob. Hindi niya Makita ang hitsura ng tinutukan ni Cristine ng shot gun sa loob. Maliit kasi siya kumpara kina Phoebe at Angela. At dahil nakaharang ang mga ito sa may pintuan kaya hindi niya matanaw ang loob.
“ What the----
Narinig niya ang pagkasa ni Cristine ng shot gunkung kaya’t napatigil ang sinumang nagsasalita sa loob. “ I said, take your clothes off.” Ano ba talaga ang ginagawa nila.
“ Cristine, baka maiputok mo iyan !” nahawi niya sina Phoebe at Angela na nakaharang sa may pintuan. “ Bakit-----
“ Michelangelo?!” halos lumuwa ang mga mata niya ng makitang naghuhubad ito ng damit.
“ Juliet Rei, ano bang kalokohan ito . . . . . awatin mo ang mga kaibigan mo.” Tila nakiki-usap ito sa kanya.
Paano ba sya makapag-iisip ng maayos kung dinedemonyo nga nito ang utak niya. Ngayon na boxer short na puti na lang ang saplot niya sa katawan. “ W-wala akong alam dito, Michelangelo.” Pinanlisikan niya ng mga mata ang mga estudyante nnitong babae na tulad niya’y luluwa ang mga mata sa katawan nito. Tumiklop naman agad ang mga ito. Good girls . . . . .
“ Magsasalita ka ba kay Juliet Rei o itong baril na lang ang magsasalita sa katawan mo?” ani Madeline sa binata.
“ Bakit ba ako ang papatayin nyo?” Anito sa matatag na boses. “ Oo. Mahal ko si Juliet Rei Hernandez. Kaso,ipinaubaya na niya ang puso, kaluluwa at katawan niya sa iisang tao lang. ang masakit pa,sa kapatid ko pang si Leonardo. I cried that night, Julie. When I saw you on that bed, only two piece swimsuit you wore. Nagselos ako, nasaktan ako ng todo. Kapag nakikita ko kayong magkasama, sa tuwing sisilay ang ngiti sa mga labi mo ng dahil sa kanya, nalulungkot ako. Because I knew, I can’t give you that smile. Lagi nga kitang inuuyam, sinasaktan.”
“ Ang gulo mo talaga Mr. Villapanta.” Tumingin siya sa Audience nila,, iba’t—ibang reaksyon ang nasa mukha ng mga ito. “ Paano ko ibibigay kay Leo ang puso, kaluluwa’t katawan ko kung sa’yo ko lang kayang ipagkaloob iyon.”
” Ano ‘yung pabor na ginawa niya? You even told me, he made you happy. I thought something happened between the two of you,” nasa mukha pa din nito ang pangamba.
“Ang pabor na yon ay ng tulungan nya akong magpaganda para daw umamin ka na sa akin. Hindi ka naman umamin at naakit sa akin, nainis ka pa nga. If you do love me, why should I didn’t feel it?”
“Dun sa tanong mong huli, mahal kita kaso hindi ko ipinaparamdam. Humahanap ako ng butas parati para magalit ako sayo. Ayokong mahalin ka. Kasi ng dumating ka sa buhay ko, namin, ginulo mo na yung organisadong kong buhay.Lahat ng gawin ko, hindi na naaayon sa kagustuhan ko. That party, my God, hindi mo lang alam kung paano ko pinigilan ang sarili ko na gawan ka ng masama. Iyon nga ang dahilan kung ba’t kita pinaaalis na agad at kung ba’t ayokong bumaba ka sa party. Panu na lang kung pagpiyestahan ka nila dun, mapapaaway lang ako,” he sighed. “ Pati kay daddy nagselos na ako, that’s when he revealed about your little secret. Natuwa ako, but I saw you and Leo on the garden. Chatting and you’re smiling to him. Nasaktan ulit ako.”
“Pero kahit ganon, ang hirap palang makipagkomperensya sa puso. I still love you…very.”
“Miss Julie, can I court you?” tanong ng isa sa mga estudyante nito.
