Maybe It's You

Maybe It's You --- Chapter 10

Hindi ako kumikibo sa sasakyan.

Shock pa rin ako sa nangyari kanina. :3

"Pst." Kibot ni Chris.

Tumingin lang ako sa kanya tapos lingon na ulit sa bintana.

"HAHAHAHAHA." tawa sya ng tawa.

"Bakit ka tumatawa?" tanong ko sa kanya. 

Baliw na yata ee. Tumatawa mag-isa. :3

"Haha. Wag mo masyadong damdamin ang mga sinabi ko kanina. Pinagtitripan lang kita. Hahahaha. O baka naman disappointed ka kasi gusto mong totohanin ko. Haha." giit nya.

"Chris pwede ba? Tumahimik ka nga. Ang kapal mo! Kadirii ka!" sabi ko sa kanya. 

Nakakainis! -______-

"Hahahahaha! Biro lang. Tssss." sabi nya.

The car stopped.

Chris came out.

I was expecting that he's going to pick me up kaya sya umikot but I was wrong. 

Kinatok nya yung bintana.

"Hoy! Ano pang hinihintay mo dyan? Red carpet? Tara na!!" utos nya sakin. 

WOW! 

Grabeee! 

Hiyang hiya ako sa'yo Chris. Ang swerte pala ng magiging girlfriend mo 'no? Napakagentleman mo naman pala. -___-

Bumaba na ko ng sasakyan.

Inakay nya ko sa braso ko at pumasok na kami sa loob.

WOW! 

Ang ganda ng venue, sigurado ako ang yaman ng celebrants ng party na'to.

Lahat ng taong makasalubong namin bumabati kay Chris.

Para bang kagalang galang ang loko! Tsssss.

Kilala nyo ba talaga 'tong kasama ko? :3

May magandang babaeng sumalubong samin.

"Hi Chris." sabi nung babae.

"Hi Mom!" he kissed her. 

Mommy pala nya! Mukhang mabait, di katulad ng anak nya! -.-

"Ahm, Mom, this is Ella, the special girl that I was telling you last night." buong pagmamalaking sabi nya sa mama nya.

Proud na proud ka ee kanina lang inaaway mo ko! Plastik! -.-

"Ella, this is My Mama Celina." pagpapakilala nya sakin with matching pandidilat na mata pa wa? Letche! Oo na po, aayos ako! Tsssss.

"Hi. Nice meeting you Maam." I smiled at her.

"Come'n iha, ipapakilala kita sa mga amiga ko." anyaya nya samin.

Grabiii! Hindi ako hiyang sa ganitong party! Nakakahiya! :3

"Ahm, wait Chris! Kanino ba 'tong party." singit ko sa kanya.

"Anniversary ng cuoples na friend ni Mama. Tara na." sagot nya sakin. Nagmamadali naman 'to! 

"Okay." bulong ko sa sarili ko.

Sumunod na kami sa Mama nya.

Grabiii. 

Di ko akalain na ganito karami ang pagpapakilalahan nila sakin. Lahat yata ng taong makasalubong namin kakilala nila. :3

Nangangawit na yung bibig ko kakangiti. -___-

Sa wakas! 

Tapos na rin. :3 

"Ahm. Ella, umupo ka muna dyan okay. I'll just go somewhere out there. May kakausapin lang ako. Stay ka lang dyan." iniwan nya ko sa party ng nag-iisa! Tsss. 

Kita nyo ang ugali ng lalaking yan? Grrrrr.

"Ang tagal naman ni Chris." Sabi ko sa sarili ko.

Saang lumalop ba kasi ng earth sya napunta. :3

Sinama sama nya ko rito tsaka nyako iiwan. Great! -___-

"Hi." ma nagsalita mula sa likuran.

Kyaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa! 

OMyGeeeeeeeee! :">

Si Jem! 

Anong ginagawa nya rito? :">

Lumapit sya sakin at umupo sya sa tabi ko.

"For sure si Chris ang nagdala sa'yo dito. Right?" tanong nya sakin.

Grabiii. Totoo ba 'to? Si Jem ba talaga ang kumakausap sakin na to? ;')

"Ahm. Ya. Paano mo nalaman? Ikaw? Anong ginagawa mo rito? Sinong kasama mo?" tanong ko sa kanya.

Medyo usii pero hamuu na!

Samantalahin ang pagkakataon! 

Ngayon ko lang sya nakausap ng ganito ee. 

"Hahahaha. I was the only child of the celebrants." sabi nya sakinn! 

HA??? 

Parents nya ang celebrante ng pagtitipon na ito?

O.O

Medyo pahiya. -.-

"Hindi siguro nasabi ni Chris sa'yo." he smiled.

"Sorry wa? Nagtanong pa ko." sabi ko sa kanya.

"Ayos lang yun." he smiled.

Kyaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa! 

Yung ngiti na yun!

Shit! 

Yung ngiti na yun!

Mamamatay ako grabiiiii! :">

"Ha? E, ano bang ginagawa mo rito? Di ba dapat kasama mo parents mo?" pag-uusisa ko sa kanya.

"Ahm, kasi Ella noong nakita kitang mag-isa, naisip ko.."

"Ella!"

-_____________________-

Grabe ka Chris!

Istorbo ka!

"Ahm, Sorry Jem, but.."

"No, it's okay. Nxt time." nginitian nya lang ako.

Tssssssssss.

Panira ng moment!

Minsan ko nalang makausap yung angel ng buhay ko, sisingit ka pa! Tssssssssssss.

I went na to Chris.

"Pambihira ka naman Chris. Wrong timing mo naman." I told him.

"We have to go, sumasakit na yung ulo ko." sabi nya sakin.

Sumakay na kami sa kotse pauwi.

Pero paano si Jem?

Ano nga ulit yung dapat na sasabihin nya? 

Tsss. Kaasar talaga 'tong lalaki na'to. -__-

Di bale na nga lang. :3

Jem's POV

"Sayang."

---

A/N: Guys, sorry sa late updates. I hope you'll keep reading my story. :) Thanks!