မိုးစက္ကေလးေတြေတာင္
အခ်ိန္တန္ရင္
ေကာင္းကင္ဆိုတဲ့
ရင္ခြင္ႀကီးထဲကထြက္ခြာသြားၾကတာပဲ
မင္းလဲတစ္ခ်ိန္
ငါ့ကိုေက်ာခိုင္းသြားမယ္ဆိုတာငါသိတယ္
ဒါေပမဲ့ငါဆိုတာလဲေလ.....
အိမ္မက္ထဲေတာင္....
မင္းရဲ႕လက္ကိုဖမ္းဆြဲထားမဲ့လူမ်ိဳးပါ......
ေဒါက္....ေဒါက္
"Baek yaကို၀င္လာခဲ့မယ္ေနာ္"
အေျဖကိုေစာင့္ဆိုင္းျခင္းမ႐ွိဘဲတံခါးဖြင့္ၿပီး၀င္လာတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာသူ.....
"ဘာကိစၥလဲ"
ကြၽန္ေတာ္အလုပ္ခန္းနားကိုေယာင္လို႔ေတာင္ျဖတ္မေလ်ာက္တဲ့သူကအခန္းထဲထိ၀င္လာပံုေထာက္ရင္လမ္းၾကံဳလို႔ေတာ့မျဖစ္ႏိုင္....
"ကို႔ကိုဒီေန႔တစ္ရက္ေလာက္အခ်ိန္ေပးပါလား"
"ဘာအတြက္လဲငါမအားဘူး"
"ဒီေန႔တစ္ရက္ပဲကိုနဲ႔အျပင္လိုက္ေပးပါေနာ္"
"ငါ့မွာအလုပ္ေတြအမ်ားႀကီးပဲအေရးႀကီးရင္လဲအိမ္ကကားယူသြားလိုက္"
ေပ်ာ္တာေပါ့....သူကစၿပီးအျပင္လည္ဖို႔ေခၚတာဒါေပမဲ့ဘာေၾကာင့္သူေန႔ခ်င္းညခ်င္းေျပာင္းလဲသြားတာလဲဆိုတာေတာ့နားမလည္ဘူး....ah အေရးႀကီးအေၾကာင္းကိုေမ့ေနတာပဲ....သနားလို႔....ဟုတ္တယ္သူ႔အတြက္ခိုင္လံုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ကအတိတ္ကကြၽန္ေတာ့္ကိုသနားလို႔ပဲျဖစ္မွာပါ......
"မဟုတ္ဘူးbaekနဲ႔ပဲကိုသြားခ်င္တာchalpaဒီေန႔တစ္ရက္ပဲ"
ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ခံုးေတြကိုအတက္ႏိုင္ဆံုးက်ံဳ႕ပ်စ္လိုက္မိတယ္....ဘယ္အခ်ိန္ထိေတာင္းဆိုေနမလဲမသိဘူး.....
"က်စ္~ေတာ္ေတာ္အလုပ္႐ႈပ္တာပဲကြာမနက္ပိုင္းပဲရမယ္"
"တကယ္ေနာ္ေကာင္းၿပီဒါဆိုကိုျပင္ဆင္လိုက္အုန္းမယ္"
"ဒါနဲ႔ဘယ္သြားမွာ...."
ကြၽန္ေတာ့္စကားေတာင္မဆံုးေသးသူေျပးထြက္သြားတယ္အမွတ္မထင္ႏႈတ္ခမ္းထက္ကအျပံဳးကိုဖန္ဆင္းလိုက္မိတယ္......
YOU ARE READING
My Toys (Complete)
FanfictionI hate you but .... I need you ငါမုန္းတယ္..မင္းအနားမွာ႐ွိေနယံုနဲ႔တင္မုန္းတယ္ ငါအရမ္းခ်စ္တာ..မင္းအတြက္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈတဲ့လား
