တစ္ေန႔တစ္ေန႔အိမ္ထဲကအိမ္ျပင္မထြက္ပဲေနေနရတာသိပ္ကိုမြန္းက်ပ္ဖို႔ေကာင္းတယ္အျပင္ထြက္ဖို႔လားသူေခၚပါတယ္ကြၽန္ေတာ္သူနဲ႔မသြားခ်င္ဘူးသူေခၚရင္အျမဲလိုက္ရမယ္မွန္းေတာ့သိတယ္ဒါေပမဲ့တစ္ေခါက္ေလာက္ေတာ့ျငင္းလိုက္ရမွေက်နပ္တယ္အဲ့လိုျငင္းလိုက္ရင္လဲသူ႔မ်က္ႏွာကညိဳးငယ္သြားခ်င္းမ႐ွိပံုမွန္အတိုင္းပဲဟူး.....ငါလဲလူကိုယူထားတာဟုတ္ရဲ႕လားလို႔ေတာင္တခါတခါေတြးမိတယ္......
သူ႔အခန္းေ႐ွ႕ကျဖတ္ေလွ ်ာက္မိေတာ့ဟေနတဲ့တံခါးေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ့္ေျခလွမ္းေတြကိုဦးတည္ခ်က္ေျပာင္းလိုက္မိတယ္အိမ္ေဖာ္ေကာင္မေလးေတြအခန္း႐ွင္းၿပီးေသခ်ာျပန္မပိတ္သြားဘူးထင္တယ္အခန္းတံခါးကိုပိတ္ၿပီးလွည့္ထြက္ခါနီးမွာမ်က္လံုးေထာင့္ကျမင္လိုက္တဲ့သူ႔အခန္းစားပြဲေပၚကဓာတ္ပံုေလးေၾကာင့္အခန္းထဲ၀င္လာခဲ့မိတယ္........
အားရပါးရရယ္ေနတဲ့ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ပံုေသခ်ာတာကေတာ့ကြၽန္ေတာ္အထက္တန္းေလာက္ပဲ႐ွိအုန္းမယ္ၿပီးေတာ့ကြၽန္ေတာ္မ်က္ႏွာမူထားတဲ့ဘက္ကိုျဖတ္ထားတယ္ဆိုေတာ့ဒါတစ္ေယာက္ေယာက္ကိုစကားေျပာေနတာပဲျဖစ္ရမယ္.....
ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ေဘးတစ္ေစာင္းမက်တက်ပံုေလးကိုကိုင္ၿပီးကြၽန္ေတာ္အေျဖ႐ွာမရျဖစ္ေနမိတယ္သူဘယ္တုန္းက႐ိုက္ထားတာပဲၿပီးေတာ့သူ႔ဆီဘယ္တုန္းကေရာက္ေနတာလဲ....
"ထားပါေတာ့ေလသူျပန္လာမွပဲေမးေတာ့မယ္..."
ဓာတ္ပံုေလးကိုျပန္ခ်လိုက္ေတာ့ေအာက္ကအံဆြဲဟေနတာကိုသတိထားလိုက္မိတယ္အံဆြဲေလးထဲမွာဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးတစ္အုပ္....
စာအုပ္ေလးနားေရာက္႐ွိသြားတဲ့ကြၽန္ေတာ့္လက္ေတြကိုရပ္တန္႔လိုက္မိတယ္.....မျဖစ္ပါဘူးသူျပန္လာရင္မေကာင္းဘူးသူ႔အခန္းထဲလဲခြင့္မေတာင္းဘဲ၀င္တယ္စာအုပ္လဲခိုးဖတ္ေသးတယ္ဆိုရင္မေကာင္းဘူး...

BINABASA MO ANG
My Toys (Complete)
FanfictionI hate you but .... I need you ငါမုန္းတယ္..မင္းအနားမွာ႐ွိေနယံုနဲ႔တင္မုန္းတယ္ ငါအရမ္းခ်စ္တာ..မင္းအတြက္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈတဲ့လား