Patayin Sa Sarap Si Barbara (R18) [ON HIATUS]

Chapter 12

°BARBARA°

I glance at the wall clock and saw that it was already 6 pm. Pumunta ako sa drawer at kinuha ang box na pinadala sa akin kanina ni Henry. Binuksan ko ito at kinuha ang kapirasong papel na nakaipit roon. I think I need to call him now.

Naglakad-lakad ako sa kwarto hanggang sa tumigil ako sa paborito kong lugar, sa may veranda. I open the glass wall there and sat on the wooden chair.

I get my phone, enter his number and press call. Wala pang isang ring ay sinagot niya na ito agad. I was waiting on the other line to respond pero walang nagsasalita. No choice, I clear my throat and started the conversation.

"Hello?" Wala pa ring nagsasalita sa kabilang linya. Tanging tunog lang ng pag-alon sa dagat o paggalaw ng kung ano man 'yon ang naririnig ko so I ended the call. I re-enter his digits and checked it three times before I call him again. Gaya ng una, wala pang isang ring ay sinagot niya na ito.

"Henry?" This time nakarinig naman ako na parang may nalaglag sa higaan. Nilayo ko sandali ang cellphone sa tenga ko and look on the screen. Tama ba ang binigay niya sa aking number?

"Hey-" [Ah ah ah babe. Suck my dick. Fuck.]

"Shit." Napamura nalang ako sa narinig ko. Kaya naman pala. He's doing something kaya natagalang magrespond. Now I know now, hindi alon sa dagat ang naririnig ko kanina, alon pala sa kama.

[Babe, it's big.] Boses ng isang malanding babae na nagpapabebe ang biglang sumingit na talaga nga namang nakakairitang pakinggan.

[Hello? Who's this... Fuck. Shit. Uugghh.] I rolled my eyes. Mukhang sarap na sarap ang gago. Dineep throat siguro.

"It's me, Barbara." Pinagdiinan ko pa ang pangalan.

[Bar... Barbara?] Hindi niya ko kilala? Mga lalaki nga naman mabilis makalimot. Daig pa may amnesia araw-araw.

"You don't remember me?"

[Yeah? Uugghh shet.] Napatampal nalang ako sa noo ko ng maalala kong hindi nga pala ako nagpakilala sa kanya kanina sa shop.

"Uh uh, the one at the shop earlier."

[Oh shit.] For the second time, may narinig nanaman akong parang nalaglag sa kama. [Babe. Saan ka pupunta? Hindi pa- Shut the fuck up.] I heard the door shut and the background became smooth. Nawala yung nakakairitang ingay nung malanding babae kanina.

[Hey, hey Barbara, it's me Henry.]

"I know. You gave me your number and I dialled it so I know that it's you, right?"

[Yes yes... No, I mean... What you hear-] Hindi ko na siya pinatapos sa sasabihin niya at inunahan ko na siya agad.

"Oh! Sorry, sorry did I disturb the two of you? Okay, I hanged up now so you can continue fucking each other."

[No no no. What you hear is uhmm... What you uhmm. Right, my ringback tone. Yeah, my ringback tone.] Fuck. He's bad at lying. Tanga nalang ang maniniwala sa kanyang ringback tone 'yon. It's clear to my ear that they're fucking. But sige, for the sake of the bracelet, kunwari naniwala ako.

"Oh. Nice ringback tone, saan ko ba mada-download 'yan? I like that." I bite my lips dahil tawang-tawa ako sa ginagawa kong kalokohan.

[In uhmm... Playstore? itunes? Anywhere. Hehehe.] Patulero! Ganyan talaga 'yang mga lalaking 'yan. Huli na nga, may ebidensya ka na nga, hahanapan pa rin ng paraan makalusot lang. Tsk tsk. Boys, HUWAG AKO. 'Wag ang isang Barbara.