Chapter 5

20 2 0
                                    

Airyn Hime

Patuloy lang kaming naghabulan sa hallway hanggang sa umabot na kami sa first floor kung saan sya huminto at sinabing, “Tama na. ayoko na pagod na ko.” habang hinihingal pa.

“Kasalanan mo to e! bwisit ka talaga sa buhay ko kahit kelan!” sigaw ko bago umupo sa parang terrace dito para makapagpahinga.

“Huy ba’t ka umupo dyan? Ang dumi-dumi kaya dyan oh! Baka madumihan ka mahal na Prinsipe.” sigaw ko nang bigla siyang umupo sa tabi ko.                                  

“E bakit ikaw pwedeng umupo, bakit ako hindi? Prinsesa ka rin naman ah! Hime means princess in Japanese right?.. alam mo, I love your name especially your surmame which means like/love in Japanese.” He said smiling.

“Teka pano mo nalaman yun? Stalker ba kita?.. at saka kung gusto mo ang pangalan ko, pwes ako hindi! Pinapaalala lang naman kase nito sakin ang mga magulang kong nag-abandona sakin.” Inis kong sabi.

“What do you mean?” tanong niya.

“None of your business.” Mataray kong sagot.

“Please tell me, i want to know; and I could feel that you need someone to talk to and I’m ready to listen to anything that you have to say.” He told me seriously.

Di ko alam kung dapat ko ba siyang sundin, kung dapat ko bang sabihin sa kanya ang lahat ng hinanakit na itinatago ko sa loob ko, pero ewan ko ba, there is something in him that makes me feel safe.

I sighed deeply before I decided to talk, saying, “Ang kwento sakin ni mother superior, natagpuan niya daw ako sa labas ng bahay ampunan noon sa loob ng isang basket kung san may isang nakalagay na sulat ng nanay ko na humihingi ng tawad sa ginawa niya. Iniwan daw sya ng tatay kong Hapon at hindi niya na alam kung pano kami palalakihing magkakapatid, kaya ayun, iniwan niya ako sa ampunan dahil alam daw niya na mas maaalagaan daw ako doon. At sa dulo ng sulat, nakalagay ang pangalan ko at kung kelan daw niya ko pinanganak.” I narrated while crying.

“Ang galing no? Yang pangalang gusto mo ang tanging remembrance ko sa mga taong dapat na unang nagmahal saken. Kaya alam mo ba, sabik na sabik ako na maramdaman kung masaya ba talaga pag may nagmamahal sayo, kase ni minsan sa buhay ko di ko pa naramdaman ‘to. Pero I guess kapalaran ko na talaga to, ang paulit-ulit na iwanan at lokohin.” Sabi ko sa kanya habang patuloy na umiiyak.

“I’m sorry to hear that, pero please stop crying, and don’t ever think na walang nagmamahal o magmamahal sayo, malay mo nasa paligid lang siya; kaya wag ka sanang sumuko.” Seryoso niyang sabi at saka ako niyakap.

“Sigh. Ikaw naman kase hon, kung saan-saan ka pa naghahanap ng magmamahal sayo, e nandito lang naman ako sa tabi mo, laging nakahandang sumalo sayo.” He said while grinning.

“Baliw!” sigaw ko sabay tulak sa kanya.

“Nakakadiri ka alam mo ba yun?” sabi ko sabay pinag-pag kunwari ang damit ko habang siya naman ay tumatawa.

“Pero di nga, Hime, bakit di natin subukan? Malay mo mag-work.” He said staring at me with a serious aura.

“Are you serious?” yun nalang ang nasabi ko sa pagkagulat.

“Yes. I’ve never been this serious in my life.” He replied na nakapagpa-nganga sakin.

Seryoso ba ‘tong baliw na to? Pero teka, di ba dapat ang tanong ay kung dapat ba akong um-oo o hindi.

“So, ano sa tingin mo?” tanong nya.

“Don’t worry, sususbukan lang naman natin e, kung mag-work edi ok, kung hindi, edi balik tayo sa dati.” He continued.

“At bakit mo naman naisipang yayain akong maging girlfriend mo ha?” I managed to ask.

“Dahil, uhmm… isipin mo na lang na gusto lang kitang tulungan dahil ayokong nakakakita ng babaeng umiiyak.” Sagot niya.

“E ano namang makukuha mo dito? Baka balak mo lang akong pagtripan kaya mo ginagawa ‘to” seryoso kong sabi. 

“Ofcourse not. Ganyan ba talaga tingin mo sakin? I just want to help you.” He said.

“Yup. Ganyan nga ang tingin ko sayo, pero dahil malungkot ako ngayon at kailangan ko ng karamay, cge, I’ll accept your offer.” I told him.

“Really? Are you serious?.." gulat na sabi niya.

"This is great! Ok, ok. From now on I’ll call you my Hime and you’ll call me your prince ok honey?” he said happily.

“Alam mo kinakabahan ako diyan sa mga ngiti mong yan ha, mukhang may binabalak kang masama; but remember na once na malaman kong pinaglalaruan mo ko, humanda ka talaga sakin."

“Yes Hime, you’re wish is my command.” He replied.

Ewan ko ba kung anong meron sa lalaiking to ngayon at napakalakas ng trip nya, at kung anong pumasok sa isip ko at pumayag ako dito sa kalokohan nya. Pero di ko na mababawi yung sagot ko kaya, I’m now officially the jerk prince’s girl.

THE DAMSEL IN DISTRESS AND HER JERK PRINCE (One Shot!)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon