HİKAYELERİMİZ

KORKU DOLU BİR GECE

HİKAYENİN TEMASI: KORKU

HİKAYENİN ZAMANI: NORMAL

                                            KORKU DOLU BİR GECE

Ocak ayıydı ve yağmurlu bir gündü.Okuldan yeni gelmiştim anahtarımı cebimden çıkardım,kapıyı açtım ve içeri girdim.Annemin sesi muhtemelen mutfaktan geliyordu.Telefonla konuşuyordu.Anneme kimle konuştuğunu sordum.annem bu hafta büyükannemde kalacağımı söyledi.Bende bunu duyunca sevindim ve eşyalarımı hazırlamaya başladım.Daha sonra duş alıp yatağıma yattım.Derken sabah oldu ve annemle kahvaltı yapıp yola çıktık.

Benim büyükannemin köyünde çok sevdiğim Makbule Ablam vardı.Büyükanneme gittiğim zamanlarda ara sıra Makbule Ablamda kalırdım.Makbule Ablam o zamanlar 22 yaşındaydı ve ben 15 yaşındaydım.Onu her gece cinler korkuturdu ve üzerinde taşıdığı Kuranı çıkartması için baskı yapardı.

Bir gece Makbule abla, ablanın akrabası Zarife ve onun nişanlısı ile geç saatlere kadar oturduk. Makbule ablanın annesi ise başka odada yatıp uyudu.Biz hal sohbet ediyorduk.Saat gece 03:00 olmuştu.

Ben cin çağırmayı önerdim. Bu onlara da cazip gelmiş olacak ki kabul ettiler. Bir kutudan 4 tane kibrit çöpü aldık ve cin çağırdık. Makbul abla bu işlerden çok iyi anlıyordu. Sorular soruyorduk, kibritlerde sağa sola hareketlerle bize cevap veriyordu.Ben yaşımında küçük olmasından dolayı bayağı zırvalamaya başladım.Cinle dalga geçiyordum.Yanımdakiler ise benim cine karşı ileri geri konuşmamdan dolayı korkmuşlardı.Beni sürekli sus diye uyarıyorlardı.Bir süre sonra ışık kendiliğinden kapandı,kalkıp açtım.Arkamı döner dönmez ışık geri kapandı.Bulunduğumuz oda köy evi olduğundan mutfak ve oturma odası olarak kullanılıyordu.Mutfak dolabı zıngır zıngır titremeye ve tabaklar yere düşmeye başladı.Hepsi korkudan sapsarı olmuşlardı.Televizyon açık değildi birden bire televizyon açıldı. O zamanlar köyde televizyon sadece TRT1'i gösteriyordu.Artık yorulmuştuk ve kibrit çöplerini masanın üzerine bırakmıştık.Aman Allah2ım cin gitmemişti ve masanın üzerindeki çöpler kendiliğinden hareket ediyordu.Makbule ablanın akrabası olan kadın bayıldı bayılacak.Saat 04.00 olmuştu.Artık Zarife'nin nişanlısı evine gidecekti.Köy yerlerini bilirsiniz acayip sessiz ürkütücü olurlar.Evine gideceği yolda ormanın içinden geçen ve derenin olduğu bir yol.Neyse bu çıktı gitti ve biz cini göndermek için uğraşmaya devam ettik.Tabi ki başaramadık öyle kızdırmışım ki cin her yeri darmadağın etti.Makbule ablanın annesi uyandı ve yanımıza geldi.ortalığın hali ne böyle diye sordu.Ona anlattık o da ürperdi.Zarife'nin nişanlısı ertesi gün geldi ve gece gittiği yolda onu cinler taşlamıştı.Bu taşlar pek bir yerine isabet etmemişse de omzuna ve alnına çarpmış ve morarmıştı.Aynı gece ben büyükannemin evine yatmaya gittim ve o gece Makbule ablamı da beni de cinler çok sıkıştırdılar ve korkuttular.

Komşumuz olan bir hocaya olanları anlattık.hoca bile dehşete kapıldı.Böyle şeylere uğraşmanın tehlikeli olduğunu, cinlerin bize zarar verebileceğini söyledi.Sonra bize korku duaları verdi ve bunları takmamızı hiç çıkarmamamızı ve bir daha böyle şeylerle uğraşmamamızı söyledi.Artık bu duaları takıyoruz ve taktığımız günden beri böyle olaylarla bir daha karşılaşmıyoruz.

TÜRKAN ÇİL