ay doğarken o gece
ıslak ve koyu yeşildi
karanlıkta otlar
otların üzerine uzanmıştılar
gölgeleri düşüyordu
bembeyaz yüzlerine
fındık ağaçlarının
berrak, duru ve beyaz
kazara düşüvermişler
göksel parmakların arasından
sessiz
çıt çıkmaz bir umut süreği idik
kalabalık
onlarsa berrak, duru ve bembeyaz
otların üzerine uzanmıştılar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"i" öksüz kaldı
Poetry... birbirinin dengbeji iki yolcudur iki yorgun akışkan balçıklı öyküleri sevmek adına kusar gibi anlatan ...
