Bazı ayrılıkların ardından gelir en büyük yıkılışlar. Önce hayallerin yıkılır, umudun kırılır ve kalbin hayattan koparılır. İçinde büyüttüğün devasa sevgin yerle bir olur bir zaman sonra. En çok da geceleri dibine vurursun tükenmişliğin. Gecenin sessizliğine karışan gözyaşlarını bağrına bağrına çeker rahat edesin diye başını koyduğun o yastık. Tarifi imkansız acıların en yakın şahidi bir o yastıktır bir de duvarlar. Yüreğinin haykırışkarını bir tek onlar duyar. Vicdanınla hesaplaşırken, bir de dört duvar gelir üzerine.
Karabasan misali çöken ayrılık duvarının altında bir "aşkzede" olursun, sonsuz bir sonda kaybolursun!..
