...
Her sabaha "Günaydın"ına hasretle uyandığınız kişi bir gün sizden gider ve hiçbir sabaha uyanmak istemezsiniz artık. Çünkü tadı tuzu kalmaz yaşanacak günlerin. O çocuksu mutluluğunuz parsel parsel sökülürken yüreğinizden, siz ruhunuzu çoktan karanlık
bulutlara asmış olursunuz.
Gökyüzünün umutsu maviliğine hasret kalır feri sönmüş gözleriniz.
İçinizde dolması gereken bir boşluk vardır lakin onsuz aldığınız her nefes daha da derinleştirir o boşluğu.
Gökkuşağı misali yaklaştıkça uzaklaşan mutluluklara gebe kalırsınız. Ve artık siz, faili belli bir cinayetin her gün ölen kurbanısınızdır.
...
