...
Ne acayip şu koku alma olayı. Hiç olmadık bir anda gelen bir koku sana çok şey hatırlatabiliyor. Bilinç altına atılan bir dinamitin, hafızanı şaha kaldırması gibi bir şey oluyor. Film şeridi denen şey işte tam da o anda devreye giriyor. Onu avuç içinden öperken kokusunu içine içine çektiğin an gıdıklıyor hafızanı mesela. Ya da kahve kokusunda canlanıyor hatıraların. Beraber içtiğiniz kahvenin kırk yıllık hatrına mı onu unutamamak diye geçiriyorsun aklından. Oysa o unutmuştu çoktan! Ve anlıyorsun ki kokunun gelişi hikaye. Onun gidişi yok aklından!!!
...
