“Şurada yaşıyorum.”
“Tam şurada.”
“Ne olursa olsun, ben yaşayacağım.”
“Sana inanmak şöyle dursun; özgürlük senin saçlarında.”
Ağlıyorum.
Saçlarım artık mor.
Herkes beni oğlan çocuğu sanıyor.
Oysa bilmiyorlar, beni bir merdiven altından aldıklarını.
Parmak uçlarını öpüyorum. Dünyadaki herkesin acısı, parmak uçlarından akar.
Acısını seviyorum.
O çok güzel bir kadın. Bana değer veriyor. Beni bırakmıyor. Yalnızca gündüzleri yok. Geceleri hep benimle. İnsanların en büyük acısı geceleri çıkarmış ortaya,
O benim gece yarım oluyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hiç Kırıkları
Short Story"Bugün ağlamak yok," dedi sahneye çıkar çıkmaz. Ağlama. O burada, Omzumda başını hissediyorum. Nefesi kesik kesik geliyor kulağa; Sağır olacağım bu doğaüstü sesle. "Özgürlük sadece ölümde." Sevgilim, Burada çocuklar ölüyor.
