The UNEXPECTED.

Chapter 7: The Date [Part 1]

Chris' POV

Nandito ako ngayon sa room namin. Mag-isa lang ako. 

Sobrang aga ko kase pumasok, kasi I don't wanna be late. 

I hate being late !

BOREDOM. 

Nakakinis. Bakit wala pa rin akong kaklaseng pumapasok eh 7:15 na?!

Second week pa naman ng klase. 

Aish!! 

Lalabas na sana muna ako ng campus, nang bigla akong kinalabit ni George.

"HA.HA. Magugulat nga ako nun George."

"Alam ko naman. May lahi ka ng pusa eh, kaya malakas ang pakiramdam mo. Oo nga pala Chris, may dapat akong sabihin sa'yo."

"Sige George, pero wag dito, alam kong private yan. Dun tayo sa resto sa labas ng campus, maaga pa naman eh."

SA RESTO ..

"O? Ano na yung SASABIHIN MO?"

"Kasi , Pare, alam ko ang nararamdaman mo ngayon. Alam kong gustong gusto mo nang sabihin kay Mira, pero nato'torpe ka."

"Oo nga pare eh. Paano ko kaya masasabi sa kanya sa pinakamadaling paraan without me being TORPE again?"

"Pare, alam mo namang madami akong maitutulong sa'yo. Magaling ata ako dumiskarte, tsaka, isa pa, HINDI AKO TORPE !"

"Oo na, Oo na. Alam ko yun. At jan sa bagay ka lang na yan nakakalamang sa'kin. >:D"

"HAHAHA! "

"Pero George, anong gagawin natin? What if hindi nya magustuhan? What if matorpe na naman ako?"

"Simple. You will just confess to her, say that you loved her from the very moment you have seen her singing."

"How can we make it special?"

"Well, have a date! Ask her for a date."

"Okay. But how?"

"Haay naku Chris! Akala ko ba matalino ka? MATALIYES ata eh. Just think of it. Paano mo nga ba siya mayayaya sa date? Eh di syempre approach her! Tell her in person."

"Ayaw! Matotorpe na naman ako."

"Pare para kang bata. And you're so pesimistic! Lagi na lang 'matotorpe ako', 'baka matorpe ako', 'TORPE AKO'. Paano mo masasabi kay Mira kung ganyan ka?"

"Well, ewan ko rin."

"See? Alam mo, paano na lang kung maunahan ka ng kahit sino dito sa campus na umamin kay Mira? Eh alam mo namang madaming nag-aabang!"

"Eh di maunahan nila ako. Basta mapapasaya nila si Mira eh."

"Ewan ko sa'yo Chris! Yan ang hirap sa'yo eh, you're fearful. Takot kang hindi masabi kay Mira,and at the same time, takot ka ring sabihin kay Mira!"

"Oo na nga George. Sige na. Basta tutulungan mo ako. Backup me when I start to be TORPE again.."

"Pare. Just be yourself. I'm sure hindi ka na mato'torpe."

-_____________________-

Oo na. Ako naman laging torpe dito eh.

Bakit ba kase ganito?! Asar!

Mira, it won't take long, at mapapasakin ka na rin. ^_^

[Kinabukasan.]

Chris' POV pa rin. :]

Maagang maaga akong nagising. 

Maaga rin akong pumasok. tulog pa ata sila Mom at Dad eh umalis na ako ng bahay. 

Wanna know why?

Today is the day na pinakahihintay ko. 

Ang maamin na kay Mira ang nararamdaman ko.

Dumating na ako sa Resto kung saan kami magde'date ni Mira. 

Sinet' up na namin ni George while its early.

By the way, we reserved that restaurant named "Ewan Ko Ang Pangalan Restaurant"

Iisa lang yung table, at the center, with only two chairs at the opposite sides. 

We placed a vase with three red roses over the table.

I bought a bouquet of roses before I went here.

Everything's set!

Grabe. Na'tetense na ako.

Now, all I have to do is to ask her to be my date. ^__^

Eh paano ??

Should I approach her? Should I talk to her? Or should I just send her a letter? 

[FLASHBACK]

"Well, have a date! Ask her for a date."

"Okay. But how?"

"Haay naku Chris! Akala ko ba matalino ka? MATALIYES ata eh. Just think of it. Paano mo nga ba siya mayayaya sa date? Eh di syempre approach her! Tell her in person."

[End of FLashback]

 Oo na. I'll approach her.  -________-

Kaasar 'tong flashback na 'to eh. Pinaalala pa. 

Hm. Teka!? Nasaan si George?

Haay naku naman si Espren!

Iniiwan ako. Paano ko masasabi yun, kung walang mag'ga'guide sa akin?

Mahanap nga muna yun. 

Yan. Napako na naman ako sa kinakatayuan ko. 

Ay sh*t talaga. 

Because there she is, wearing her sweetest smile, well postured, and seeing her beautiful face, I feel like I can't stand any longer being like this. I wanna tell her. Should I do it now?

I guess there's no turning back. she's already beside me. Its now or never.

"Uhm, M..m..Mira?"

"Yes?" Her face goes like this ^___^ 

"Can I ask you something?"

"Yeah. Ano yon?"

"Libre ka ba mamayang uwian? I'm thinking kung pwede ka bang yayain .."

"Saan?"

"Na kumain. Sabay tayo kumain."

BADUMP! BADUMP! 

"Suuuurrreee!" ^_____________________^ 

Yes! Sa wakas! Nayaya ko na rin sya. Thank God!