The UNEXPECTED.

Chapter 8: The Date [Part 2-- Aaminin ko na talaga!]

Chris' POV

YESS !!

Nayaya ko na nga siyang makipagdate sa akin. 

Dun pa lang, masayang masaya na ako. 

 Konti na lang! 

Kaso nga lang.. 

Paano ko sasabihin sa kanya??

Paano ko sisimulan??

Paano kung masira ang espesyal na araw na 'to??

Hindi ko na alam ang gagawin ko kung matotorpe na naman ako sa pagkakataong ito. 

Pero isa lang sinisigurado ko.

Hindi ko na sya papakawalan.

Mira's POV.

Grabe ang lakas ng tibok ng puso ko. BADUMP! BADUMP!

Naiilang nga ako eh.

Pero carry na. Go lang ng Go! 

"Get in."

Wala na akong ibang nasabi kundi ..

"Okayyy. >///<"

Hindi ko alam kung saang bandang restaurant yung pupuntahan namin. Pero ..

KYYYYAAAAAHHHH! Nakakakilig 'to! To the highest level! Niyaya lang naman kasi ako ni Chris, one of the most famoous boys in the campus, the varsity player of basketball, a really handsome guy, and my long time CRUSH. Hindi ko maexplain ang feeling ng ganito! Sobra sobra sobra sobrang SSSSAAAAYYYYAAAA koo! Kanina pa kaya akong nagpipigil ng KAKILIGAN!

At last! Napansin din nya ako!

Habang nagiimagine ako dito, 

Biglang tumigil yung car sa isang restaurant-- EWAN KO ANG PANGALAN RESTAURANT. 

Malaki yung place, kitang kita sa labas eh.

Typical lang yung restaurant. 

Pinagbuksan ako ni Chris ng pinto ng car..

"Shall we?" inoffer nya yung kamay nya sa akin. 

Kilig! >///<

Pagpasok namin sa restaurant .. 

Shemmaayy! Akala ko typical lang.. BAKIT GANITO?

May isang table.

Its right in the middle.

Napaka simple, pero maganda yung set up.

Its a table with two chairs, 

Merong roses [actually three] na nasa isang cute na vase.

Yung buong restaurant, nakaset up na parang may magde'debut.

May flowers all over.

Yung ceiling, may design. 

At may nagvi'violin sa may gilid.

Wala akong masabe. 

Feel na feel ko ang ambiance.

Pero .. bakit kaming dalawa lang ata ang tao dito? Tsaka, akala ko ba kakain lang kami?

Bakit kaya sobrang special naman neto.  Could it be??! 

Nah. Hindi siguro. Ganito lang siguro sya pag nag-aaya na kumain. Mayaman kaya sya para magpaset'up ng ganito! HELLO?! He's a rich guy.

"Uhm, bakit tayo lang dalawa?"

"Because I have an important thing to say."

What is it? That you like me too? >///<

"How important? Akala ko kasi kakain lang talaga tayo sa isang class na restaurant. I've never expected like this. Ganito ka ba talaga mag-aya?"

"Nope, sayo lang ..." pabulong nyang sabi.

"Ha? May sinasabi ka?" tanong ko. Hindi ko masyadong narinig yung sinabi nya eh.

"W..wa..wala.. S..s.sabi ko let's have a seat."

"Okay."

"Waiter!"

Dumating kaagad yung waiter. 

At aba! Yung classmate namin to ah! 

Yung George ba yung pangalan nun?

Bakit sya yung waiter?

Hala?! 

Nakakahiya naman!

Binigay nya agad sa amin yung menu. 

Kinausap nya si Chris.. 

"Pare, good luck, bring home the bacon! HAHAHA." sabi ni George

"Pare, wag mo akong iwan dito, di ba may kasunduan tayo? Na backup me when I need it." pabulong na sabi ni Chris. 

Hala?! Ano yung sinasabi ni Chris?

I'm starting to get nervous. Naiilang na ako ng sobra. Ano kaya yun?

Could it really be??!

Nah. Hindi nga! Ano ba Mira! Wag assuming! Tama na yung niyaya ka ni Chris na kumain. Actually, for me, ITS A DATE! :D

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

si Chris sa date at the picture. :D