dearJOHN

A true Diary - It's almost a year ~ PART 2

February 17, 2012

Dear John,

Hello ulit Owen, siguro nagtataka ka kung bakit  ulit no? kasi kung di mo pa nabsa ung frist part neto,basahin mo. Well. karugtung to nung isa. Trivia lang pala doon sa naunang Part nito, meron ung 237 na period at comma. Haha. binilang ko un noh, ganito ba talaga kapag inspired? HAHA. 

Kapag galing ako ng school, di ko maiwasan na tumingin ako sa tapat niyo, o kaya naman, I was staring and hoping na lalabas ka din and sometimes nagra-grant ung wishes ko, minsan naman, FAIL.:D

Alam mo ba, halos lahat ata ng bagay sa palugid ko, nagpapaala sa akin tungkol sa iyo, tapos andami ko nga palang nakalimutan na ilagay doon sa nauna, ginawa ko kasii un noong mga time na, ang nasa isip ko lang ikaw. kaya di ka ba napapagod? laman ka na nga puso ko, tumatakbo ka pa sa siip ko!

Naalala ko, Ako nga pala si Mrs. Stipe, alam mo ba kung bakit. kasi dati noong sa summer pa, palagi kang naka-suot ng stripe kapag nakikita ka namin ni ate, Kadalasan nga Pink adn White stripe eh. Pero ngayon di na kita nakikita na mging si Mr. Stripe.

Alam mo ba, mas gusto ko pa na kahit araw-araw kang naka-stripe kesa suot mo ung Jacket mo na black, Masyado kasi akong nagseselos kay Anne eh, kasi nakita ko ung picture niyo na suot niya ung jacket mo. Well, hindi naman ako totally sure kung jacket niya ba un, pero unang tingin ko pa lang, may pakiramadam ako na sayo un eh. Black with yellow small map of the Philippines na palagi mong suot everytime na makikita kitang pauwi galing sa school niyo o kaya naman, papasok ka. Naisip ko nga eh, kaya ka siguro laging naka-jacket para maipapahiram mo kay Anne eh, pero sabi ko na lang, baka that time, nilalamig lang siya kaya pinahiram mo, pero ung isa mo namang kasama meron eh, pero malay mo, masungit un. HAHAHAHA. baliw ako eh. O kaya iniisip ko, bawal siya mahanginan, edi dapat di na siya pumasok noh! manghihiram lang palang jacket. WAHAHAH. joke lang. Pinapatawa lang kita, kung sakaling natatawa ka lng naman, Gusto ko kasi habang binabasa mo 'to, hindi nakakunot ang noo mo eh. 

Kahit siguro umalis ka na, Pero wag naman sana, may remembrance na ako galing sayo, di mo alam noh? Ung bente pesos mo kasi noong nagpa-load ka na dapat 15 lang pero 20 ang nailagay ko, kasi naman ikaw eh, panira ng concentration. Tinago ko un, syempre pinalitan ko. Hanggang nga ngayon, kahit mawalan ako ng pera, hinding-hindi ko gagastusin un. Naalala ko nga, nawala ung pamasahe namin ni Mariele kasi binbigay ko agad un sknya eh, tapos tinanong niya ko kung may iba daw ba muna akong pera, babayaran niya na lang daw. sabi ko naman meron, nung hinihingi na niya. Hindi ko binigay sabi ko hintay na lang kami ng kaklase namin tapos tinanong niya kung bakit, tapos sabi ko naman, "bente ni Owen, bawal gastusin" na-gets niya naman agad, kasi kapag nasa pediacab kami, palagi kitang bukambibig eh. at swerte nga naman kami at, nandun pala sa pinaka-ilalim ng bulsa niya. 

Noong isang araw ko lang 'to na figure out eh, nag-DP ako ng naka-maskara ako, tapos bigal ka nag-wall post sken, sabi mo nga ang ganda ko talaga. Natuwa naman ako doon, pero sabi ko hindi rin pero tnx pa rin. Tapos naisip ko noong isang araw, Naka-maskara nga pala ako kaya di kita mukha ko. Haha. >.< Sana nga mali lang ako ng interpretation eh. well, tanggap ko naman ang katotohanan na hindi talaga ako kagandahan. :D

Alam mo ba, noong umalis ka kasi magbabakasyon ka pala sa probinsya niyo. Noong muntik na ako umiyak. Eh bumalik si Fedo, nakwento ko to sa isang chapter eh, akala ko mag-pinsan kayo, un pala barkada lang. Tapos magka-txt kami noon, and then biglang noong bumili kayo eh, jusko naman, ung mga kamag-anak ata nila eh tiningnan ako mula ulo hanggang paa,. aba! nagulat ako doon noh. Kaya ayaw ko ng ganung styles eh. :p

Noong araw na si ate ang mismong nagyaya sa akin sa market eh, nakita ka namin with your barkada and that time din eh magka-txt tayo. Siguro coincidence lang din na nandun kami sa Side ng Fashion Market  na yon, kaya nagkasalubong tayo.Muntik pa nga akong madapa eh, kaya tumalikod ako, feeling ko kasi namumula talaga ako. Pero ang gwapo mo taalaga! HAHA