Μέρα έκτη: Γκι
Βιβλίο μου: Wait... WHAT?
Χαρακτήρες: Ριν Χάρελ x Σκοτ Καρνέλ
Επιτρέπεται να βάζεις χαρακτήρες από δικές σου ιστορίες σε αυτά; Ποιος ξέρει; Εγώ βάζω. Πως ξεχωρίζει το original content μου από τα fanfic; Η απάντηση: δεν ξεχωρίζει. Γράφω με τον ίδιο τρόπο σε όλα.
~~~
«Φιλί;»
Ήταν λιγότερο ερώτηση και περισσότερο προτροπή.
Τα μάτια του Σκοτ ανασηκώθηκαν στο κλαδί φύλλων που ταλαντευόταν κρεμασμένο από μια λεπτή κόκκινη κορδέλα στην πόρτα του ψυγείου. Το γνωστό σχήμα έκανε τα μάτια του να πεταρίσουν: ήταν αυτή η μέρα. Ένα τράβηγμα στο μανίκι τον έκανε να γυρίσει πίσω στη φιγούρα του Ριν, ντυμένη με κόκκινες πιτζάμες (ο Άγιος Βασίλης να τον χαιρετάει ανάμεσα στις πτυχές του υφάσματος). Ο άλλος άντρας ισορροπούσε στις μύτες των ποδιών του, τα χείλη πιεσμένα σε αναμονή, τα δάχτυλα να τραβάνε το μανίκι του αρραβωνιαστικού του. Και ο Σκοτ έσκυψε μπροστά:
«Φιλί.»
«Φιλί;»
Ο Ριν πήδηξε στον καναπέ, τα μαξιλάρια να αναπηδούν ρίχνοντας στοίβες χαρτιών στο πάτωμα. Ο άντρας δεν φαινόταν να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα καθώς σκαρφάλωνε στα γόνατα του Σκοτ, το ένα χέρι του να κλείνει γύρω από το λαιμό του ψηλότερου άντρα και το άλλο να δείχνει προς το ταβάνι όπου ένα κλαδί κρεμόταν από το φωτιστικό. Τα μάτια του έλαμπαν καθώς δάγκωνε τα χείλη του περιμένοντας και ο Σκοτ απομάκρυνε το σκελετό των γυαλιών του από τη μέση, πιέζοντας τα χείλη του στα δικά του. Μπορούσε να τον νιώσει να χαμογελάει κάτω από το φιλί τους.
«Φιλί;»
Αυτή τη φορά δεν έψαξε για την πηγή της απαίτησης. Η πόρτα του σαλονιού ήταν ανοιχτή και ο Πικάσο τριβόταν ήδη στα πόδια του, απαιτώντας την σύντομη επίσκεψη τους στο πάρκο. Ο Ριν χοροπήδησε προς το μέρος του και ο Σκοτ χωρίς να μιλήσει, κάλυψε τα χείλη του με τα δικά του. Μόνο όταν χωρίστηκαν έψαξε για το γκι: κρεμόταν από το στεφάνι της εξώπορτας.
«Φιλί;»
Το γκι παραλίγο να πέσει στο κεφάλι του όταν έκανε να ανοίξει το ντουλάπι με τα πιάτα. Ο Ριν βρισκόταν δίπλα του σε χρόνο ρεκόρ, περιμένοντας.
Ο Σκοτ αναστέναξε.
«Φιλί.»
«Φιλί;» στο γκαράζ.
«Φιλί;» στο μπάνιο.
«Φιλί;» στο μπαλκόνι.
«Φιλί;» μπροστά από το τζάκι.
«26.» μουρμούρισε αργότερα το βράδυ, όταν χώθηκαν αμφότεροι κάτω από ζεστά σκεπάσματα: ο Ριν μια μπάλα ζέστης στο πλάι του, όλο νευρικά άκρα και μικρούς θορύβους καθώς διεκδικούσε τη θέση του στην προσφερόμενη αγκαλιά. Τα δάχτυλα του Σκοτ βρέθηκαν στα μαλλιά του αρραβωνιαστικού του, μέσα σε κόκκινες τούφες, παραμερίζοντας ώστε να ψάξει τα χαρακτηριστικά του προσώπου του. Χωρίς τα γυαλιά η όραση του ήταν μονάχα μια πολύχρωμα θολούρα αλλά τα μάτια του Ριν πάντα ξεχώριζαν ακόμα και αν όλα τα υπόλοιπα σχήματα μπλέκονταν μεταξύ τους «26 κλαδιά γκι.»
Και ο Ριν χαμογέλασε.
«27. Είναι 27.»
Αλλά ο Σκοτ είχε μετρήσει και ήξερε, ήξερε πως:
«Είμαι απόλυτα σίγουρος πως ήταν 26.»
Αλλά ο Ριν κούνησε το κεφάλι του έντονα, κάνοντας του νόημα να ανασηκώσει το κεφάλι με ένα σατανικό μικρό χαμόγελο ζωγραφισμένο σε κάθε γωνία του προσώπου του. Ο Σκοτ ίσα που μπορούσε να ξεχωρίσει το μικρό κλαδάκι που κρεμόταν ένα μέτρο πάνω από το προσκέφαλο του κρεβατιού.
Είχε δίκιο, ήταν 27.
«Φιλί;» ρώτησε ο Ριν.
«Φιλί.»
~~~
Σημείωμα:
Δημοσιογράφος: Περιγράψτε το χαρακτήρα του Σκοτ με τρεις λέξεις
Εγώ: Ερωτευμένος με τον Ριν
Δημοσιογράφος: Εμ αυτό είναι τέσσερις λέξεις και εμ δεν είναι αυτό που...
Εγώ *διακόπτοντας τον βίαια*: Ερωτευμένος με τον Ριν
Αριάδνη!
YOU ARE READING
30 Day Christmas Challenge
Fanfictionaka το challenge που γράφεις μέρα πάρα μέρα ένα fanfic σχετικό με τα Χριστούγεννα
