From Fangirl To My Girl // Park Jimin Fanfic

Chapter ONE (Meet The Fan Girl)

Lielle's POV:

Nagmulat ako ng mata at bahagyang nanliit ang mata ko dahil sa di naman masyadong mataas na sikat ng araw. Naoapitlag ako ng makaramdam ng kaunting sakit sa ulo ko. Umaga nanaman. Actually nung natulog ako, umaga na din nun. pero ngayon may sikat na ng araw. kaya umaga na talaga. Aish! basta ayun.

Baka kaya may konting kirot sa ulo ko dahil sa kakapuyat ko. You know? staying late at night for live streams, votings, music videos, fan cams and such. in short, buhay fangirl. 

Pag tingala ko sa ceiling kung saan mayroon ding poster ni jimin, napatili ako sa gulat dahil gutay gutay na yun. What the ef? anong nangyari?

"WHAAAA!!! WHAT HAPPENEDDD?!" sigaw ko at nagtatalon talon para makamit at maabot yung poster. di ko abot, nasa ceiling nga deba

"hoy nu yan? baliw ka ba? para kang tanga bumaba ka na nga, " sabi ng kuya kong may pag ka kabute. Bigla nalang sumusulpot out of nowhere, basag tuloy yung moment ko

"Akala ni mama ano na nangyare sayo. yun pala na babaliw ka nanaman. Akala ko dun ka lang sa Jimin na yon baliw! Hindi pala kase likas ka na pala talagang baliw. buong katawan mo infected na. i can't believe na kapatid kita buti di ako nahawa sayo. bumangon ka na dyan!"

"Anong sabi mooo?!?! Alam mo ba na di ako nababaliw! nag kataon lang na pumasok ka at may ginagawa ako dahil sa realization ko na yon. grabe ka jinudge mo agad ako at sinabihan ng baliw at siraulo ng di alam yung buong storya. ni hindi mo ng---" at as usual. di ko nanaman natapos sasabihin ko dahil ang magaling kong kuya binalibag yung pintuan at nag walk out.

back to my business. nag dasal ako. then nag unat unat.

"Anneyeong haseyo world!" masayang bati ko, talking to the world lol
(Anneyeong haseyo- hello)

Inabot ko yung phone ko na nakapatong sa may side table katabi ng bed ko. And suprised to see 89 notifications and bumungad saakin pag open na pag open ko ng lockscreen ko.

Akala ko naman kung ano na -.- Yun pala puro mula lang sa group messages at closed group naming mga Bulletproofers.

By the way, Im Liza Emmanuele Deñiego. Lielle (pronounced as LIYL / LIL) for short. 17 years of age. grade 11 student. Yung kanina?? kuya ko yun. he's Lou Ely Deñiego. 19 years of age. 1st year college.

btw, yung bulletproof is a kpop boy group. It is consists of 7 members at sa grupo nila, walang foreigner kasi lahat sila korean. marunong ako mag korean hindi dahil may lahi ako. its because im a kpopper. Kaya ako natutong mag korean dahil sinikap ko mag aral ng hanggul (korean language) para di ko na kailanganin ang eng subs sa mga live vids nila o sa music vids. and incase lang na may makausap ako o malagtanungang koreano.

Inayos ko na yung higaan ko. tapos naligo na den ako. yung suot ko na attire is white tshirt then jeans. tapos red checkered na polo. then tinali ko ng ponytail yung mahaba kong brown na buhok tapos syempre suot ko glasses ko. pano ko makakabasa?? makakakita?? duuuh.

i packed my things then i went down stairs.

"Ampangit mo talaga ano? ano? Ampangit ng baby sister ko. Kakaiyak. " pang aasar ni kuya.

"Kuya wag ka maingaaaay" inis na sabi ko sakanya sabay angat sa glasses kong feeling kong dumudulas sa ilong ko lahit hindi naman talaga.

"Kayong dalawa! tama na. maupo na kayo dito. " sabi ni mama habang inilalapag ang fried rice sa mesa. sinamaan ko ng tingin si kuya , at inirapan ko lang siya.

"Opo mama. " sabi ko kay mama at nauna na maupo sa hapag.

kumain kami ng tahimik. nasira yung katahimikan ng mag salita si mama.