Ara's POV
Haay. Hanggang ngayon ang sakit pa rin. At the first place, di ko nga alam kung mutual ba to o ako lang ang nagmamahal. Grabe, talong talo na ako sa simula pa lang. Baka pag sinabi ko sa kanya baka layuan nya ako. Kamuhian. Kasuklaman. Ayokong mawala kung ano man yung meron kami.
Kahapon pa ako tinatawagan ni Mika. Dami ding text, di ko sinasagot at di ako nag rereply ni isa kahit gustong gusto ko. Kahit miss na miss ko na sya.
Yung tawa nya na kapag nasubrahan ay makakarining yung nasa kabilang kanto. Yung mga yakap niya na nakakapagpagaan ng pakiramdam.
Yung mga kwentuhan namin na kung saan saan napupunta kahit anong topic makakarelate kami.
Yung mga perspectives namin halos parehas.
Yung tablahan palagi na naging part na ng routine namin. Nakakapanibago siguro pag hindi mambully ng isang araw.
Yung taong kumportable ka na talaga.
*****************************************
Nandito ako ngayon samin. Nakakabore, wala akong magawa.
Nang biglang.....
Mama ni Ara: Anak, may naghahanap sayo sa labas.
Ara: Sino po?
Mama ni Ara: Babain mo na lang anak.
Ara: Sige po. Baba na po ako.
Sino kaya yun?
Pababa na si Ara ng biglang....
Ring....Ring......
Ara: Teka si Daks tumatawag. Sasagutin ko ba? Pang 38 miscalls na to kung saka sakaling di ko sagutin. Haay sige na nga pero di na dapat ganun ka sweet. Para unti unti akong maka move on.
Ara: Umm hello?....
Mika: Daks!!!!!!!!!!
Ara: Aray naman!!maka sigaw ka dyan..Ang lapit po ng tenga ko.Huhuhu
Mika: Akala ko napano ka na. Di ka kasi nagrereply tapos bigla kang umalis nung isang araw. Hinihintay ko po text mo eh (sad voice)
Ara: Ah kasi busy eh. At kala ko busy ka din dyan naman si Jeron (Konting push pa Ara kaya mo yan.Moving on 101)
Mika: Gusto mo ba siya para sakin Daks?
Ara: (Syempre hindi. Mas mahal kaya kita. Chos!) Depende sayo. Mahal mo ba?
Mika: Hmmm...
Ara: Silince means yes na ba yan?Hehehe(Shet ang sakit.)
Mika: Alam mo naman na crush ko si Jeron before pa. Sweet siya. Boto sila mama. Mukhang wala na akong proproblemahin.
Ara: Na..man...(Wow ganito pala kasakit yung sinabi mismo sayo na wala ka na pag-asa.)
Di alam ni Mika na patuloy lang sa pag agos ang luha ni Ara. Di niya pinupunasan. Nanlamig siya. Di makagalaw.
Mika: Ok lang sayo na maging kami Tomsy? Syempre bestfriend kita kelangan ko ang approval mo.
Ara: Kung mahal mo ba naman bakit di?(Parang pinopokpok ang puso ko ng martilyo. )
Kinagat ni Ara yung upper lip niya para mgka pressure at ma lessen yung paghikbi niya.
Mika: Tomsy parang iba yung boses mo?
Ara: Malamig lang Daks medjo masama pakiramdam ko.
Mika: Nakainom ka na ba ng gamot?
Biglang...
Honey...I miss you..pa hug nga..mwah...
Ara: Ah Daks later na lang may bisita pala ako eh.Bye
Call ended...
Mika's POV
Sino kaya yun at honey tawag kay Tomsy? Di nagkukuwento yun ah.At ang rare ngayon lang cold si Vic sakin at binabaan niya ako ng phone huh. Sino ba yun? Mukhang importante pa ah..At pa kiss2 pa siya..
Ara's POV
Nagbreakdown na siya. Kelangan niya ilabas lahat ng luha. Sakit na talaga sa heart eh. Bigla niya akong niyakap.
Ara: Buti na lang dumating ka.
Patuloy na lumuluha si Ara.
Tin: Tsk. Di ko kaya makita kang ganyan. (Umiyak na din)
Ara: Oi bakit ka umiiyak?
Tin: Eh umiiyak ka eh. Kaya iiyak na din ako. Ang pangit ko na.
Napangiti si Ara.
Ara: Oi di ah. Ang ganda mo nga eh.
Tin: (Nag smirk) Di ako na niniwala.
Ara: Bakit?
Tin: Di mo nga ako napapansin eh. Puro siya na lang.
Ara: Tin.
Tin: Ok lang. Tanggap ko naman.
Ara: Tara jog tayo.
Tin: Sabi ko na eh kaya nagprepare ako. Haha
Ara: Para tayong baliw. Tatawa tapos iiyak.
Tin: Oi kasalanan mo to.
Tawanan na sila at lumabas. Merong malapit na stadium sa kanila kaya dun na sila dumiretso.
Nagwarm up sila at naghanda na. Nagplan sila. Kung sino ang matalo may consequence. Isang round ng oval.
Nauna si Ara at halos kalahati na siya ng nilingon niya si Tin medjo nahuhuli kasi.
Ara's POV
Maganda naman si Tin. Mabait, marami rin kaming similarities. Alam niya yung nararamdaman ko. Good listener kasi kaya komportable talaga ako sa kanaya. Tanggap niya ako at inamin niya din na mahal niya ako.
Nakabalik na si Ara sa reality ng papalapit na si Tin. Biglang binilisan ni Ara yung pagtakbo. At ayon nanalo si Ara.
Ara: Woah! panalo naman ako. Hahaha.Sarap sa feeling eh.
Tin: Nahiya naman ako sa athlete.
-___-
Ara:Hahaha. Never ka naman nanalo eh.Hahaha
Tin: (Nalungkot) Oo nga kelan ba ako nanalo sayo.
Ara: Tin...
Tin: Its ok Ara. Sorry ha. Siguro kelangan ko na tigilan to. Nakakahiya.
Ara: No.
Hawak sa kamay ni Tin
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Ara: Can we try?
***FanFiction lamang po lahat. So its all on my mind*********
Oh my. Ano na mangyayari kaya. May fixing a broken heart ang peg. Yung isa who's that pokemon naman. JeMik na kaya? O VicTin?
***Abangan****
