Lost and Found: Princess Key and her THE ONE

Chap8-trip to mansion

Chapter 8

“Woooow! Grabe Kuya. Ang lawak-lawak nang area niyo. Sa mga Yuzon ba ‘to lahat?” Tanong ko kay Kuya Paul. Amaze na amaze.

 Nakarating na kasi kami sa Manila at papasok na sa “Yuzon Sanctuary.” Oo nga pala, yan ang tawag sa place nila.

“Oo. Lahat nang makikita mo ay pagmamay-ari nang mga Yuzon at hindi “niyo” ang dapat mong sinabi kundi “natin.” Parte ka rin nang pamilya Key. Tandaan mo yan.” Sagot sakin ni Kuya.

Haay…ang bait talaga niya. Swerte ko at may gwapo akong Kuya na mabait na…mayaman pa. (^_^)

“Teka lang kuya…diba Yuzon Sanctuary to? Dito ang Yuzon Residence diba? Eh bakit parang wala akong nakikitang bahay or building man lang. Kanina pa tayo nakapasok nang gate ah.”

Nagtataka na kasi ako…ang lawak-lawak nga, wala namang makikitang iba bukod sa napakahabang daan at wide space.

Tumawa nalang si Kuya at may tinuro sa bandang unahan. Pagtingin ko sa itinuro niya…aba! Mall ba pupuntahan namin? Napakalaki kasi nang building na nakikita ko eh.

“ May mall dito? Hala! Kayo na…kayo na talaga ang mayaman.”Binuksan ko na ang bintana nang kotse.

“ Haha…siguro mall nga yan. Pero ang sinsabi mong mall na yan ay ang lugar kung saan ka na titira.”-Kuya

“WHAT?! Are you kidding me Kuya? Hindi ba ako mawawala diyan? Eh parang MOA sa kalaki eh.” Nagulat talaga ako sa sinabi niya.

“Hmmn…hinding-hindi ka mawawala diyan Key. We won’t let that happen. Just wait and see what’s in store for you inside the mansion.” Tapos ngumiti si kuya.

Napailing nalang ako. Until now, I still can’t believe that I’ll be living a life so different from before. Tumungin ulit ako sa mansion habang papalapit na kami. Now I wonder on what will happen to me.

PAUL’S POV

Ang cute talaga ni Key. I still can’t belive that she’ll be living with us. Akala ko, mahihirapan pa rin kaming kumbinsihin siyang sumama.  I guess she really loves the Ledesma couple for her to change her mind.

Tinatanong niya pa ako ngayon if I’m just kidding about the mansion at baka mawala daw siya. Key, you’re supposed to live there from the start and we will never lose you again. Now that we’ve found you…that house will no longer be a huge building but a home.

“Hmmn…hinding-hindi ka mawawala diyan Key. We won’t let that happen. Just wait and see what’s in store for you inside the mansion.”

Yes Key…just wait. We will make it a place filled with love.

Malapit na kami sa mansion. I know that everyone is waiting for her arrival. Ma, she’s here.

KEY’S POV

Kinakabahan na tlaga ako. What shoul I do? Ok na ba ang pananamit ko? Mukhang di yata bagay ang outfit ko eh. Hahaha. Outfit talaga nuh? Ah basta. Feeling ko kasi di pa ok eh. Matanong nga si Kuya.

“Ahh..ehh…Kuya…pwede ba kitang tanungin? Nakayuko ako niyan ha. Nahihiya kasi ako.

“Naku Key. Ngayon ka pa ba magtatanong niyan? E kaninia ka pa nagtatanong nagn mga bagay-bagay eh.” Natatawang sabi ni Kuya

“hehe..oo nga nuh?” Napakamot nalang ako nang ulo

“So, ano  na yung itatanong mo?”

“Ahh..kasi Kuya…tama na bo ‘tong ayos ko? Hindi ba parang out of place yata?”

Tinignan ako ni Kuya mula ulo hanggang paa. Naconscious tuloy ako. Kasi ba naman eh…bakit pa ako nagdress. Opo. Nakadress ako. Peach yung colour tsaka tamang-tama lang ang fit sakin at naka heels. Haha. Nagfefeeling mayaman na kasi. Joke lang siyempre. Pero di ko talaga sure if ok na to.

“Key, you really are out place here.”

Nalungkot naman ako dun. So totoo nga. Haay.

“Out of place kasi hindi enough ang environment ditto para imatch sa ganda mo. Key, did you ever miss looking at the mirror for you to question your appearance? Hahaha. Besides, kapatid yata kita…siyempre gwapo ako kaya maganda ka rin.”

Napaangat ako nang ulo dahil sa sinabi ni Kuya. >////<

Nagblush pa nga eh. Lam ko naman yun kuya na maganda ako at sexy eh. Hahaha. Tapos meh kapatid kapatid ka pa diyan nalalaman. Kuya ha…pareho tayong conceited. HAhHa.

“ Grabe kuya! Ang hangin ditto oh…biglang lumakas. Pero, thanks Kuya ha.” Nagsmile ako sa kanya.

Huminto ang kotse sa harap ng isang napakalaking pinto. Feeling ko  nasa victorian era ako. Ang ganda kasi eh. Pati ang mga moldings at naka etch sa pinto…masasabi mo talagang mayayaman ang nakatira dito. Tinignan ko si Kuya. Inakbayan niya ko, siguro para sabihing wag akong mag-alala.

“Don’tr be scared Key. They have waited for you for a very long time.” Sabi ni Kuya tapos bumukas ang pinto.