CHAPTER 9
KEY’S POV
Kinakabahan ako. Feeling ko lalabas na ang heart ko from my chest eh. Slowly…the door is opening. Hanep tong door na to ah…mahilig mang suspense. Horror ba ito?
Yan na, bumubukas na…inaakay rin ako papalapit ni Kuya papunta sa pinto…nang tuluyang bumukas ito…
“WELCOME HOME!”
Maraming taong nakatayo sa may grand staircase. Sumigaw pa sila nang welcome. Tapos may confetti. May welcome party yata sila sakin ah.
“Ahhh…ehh…” Eto nanaman po ang pag ah eh ko. Kulang nalang ih oh uh. Korni yata. HahAh. Anyway, awkward. Nabigla nalang ako nang may tumakbo na babae papalapit sakin. Bigla yatang tumibok ang puso ko. Bakit Key, kelan ba hindi tumibok ang puso mo? Hala…nababaliw na yata ako.
“Ericka….anak!” Hinug ako nang babae. Pero bakit tinawag niya kong Ericka? At bakit ang gaan-gaan nang pakiramdam ko sa kaniya?
“Uh…heheh.” Hinug ko rin siya.
“Pasenxa nap o ma’am pero hindi po ako si Ericka…ako po si Key.” Pagpapaliwanag ko sa kanya, nakahug parin.
Kumawala naman siya at para bang nagulat. Napagkamalan niya yata talaga ako.
“I’m sorry.” Nakayuko siyang tumalikod. Ako naman…nasasaktan sa nakikita ko sa kanya. Parang ang lungkot lungkot niya.
“Ahmmm…Key…” Si kuya.
“Bakit po?”
“Ano kasi…that is our mom.” Tinuro niya ang babaeng naghug sakin. Siya pala ang tunay kong ina. Kaya pala magaan ang loob ko.
“Ganun po ba?” Linapitan ko ang tunay kong mom at hinawakan ang kamay niya.
“Sorry po. Nagulat lang kasi ako sa tinawag niyo sakin.”
Dahil sa paglapit ko…umaliwalas ang mukha niya.
“Key…Ericka kasi ang pinangalan sayo nina mommy at daddy. Ericka Belle Yuzon.” Sabi ni kuya.
Muli kong tinignan ang aking mommy…I can see that she really is happy.
“I’m sorry again….MOM. Ericka Belle is a beautiful name. But…please call me Key.” Tapos nagsmile ako.
“You…you called me mom?” Tapos hinug niya ulit ako. Umiiyak pa siya ha. Grabe…ang sakit guro nang pagkawala ko nuh? Tinatanong pa bay yun Key? Naku naman.
“I’m so happy! I can’t wait for your dad to come home.”-mom
“Ahhemmm!”
Lumayo ulit si mommy. This time, pinaharap niya ko sa aking likuran. Paglingon ko…there were other people who are with us. Oo nga pala. Nakalimutan ko eh. Hehe.
“Key…” Nilapitan ako nang magandang babae. Mejo may-edad na pero sophisticated parin. Tapos hinug niya ko.
“Welcome home iha…I’m your Lola Beatrice.” So lola ko pala tong magandang babae na to. Aba…hindi halatang lola ha.
“Hello po. Uhmmm, you don’t look like a lola for me. You’re too glamorous. Hehehe.”
“My…my…this lady knows how to praise me.” Kinis niya ko sa cheeks and hugged me again.
Tapos isang gwapong lalaki naman ang lumapit. Mejo may edad na rin. Don’t tell me…
“Hmmn…you must be my lolo?” (^_^)
Tumawa nang mahina ang lalaki at niyakap ako.
“Yes dear, I am.”
“Ganito po ba talaga sa inyo? Parang walang tumatanda…tapos ang sophisticated nang mga dating.”
BINABASA MO ANG
Lost and Found: Princess Key and her THE ONE
Художественная прозаWhat if isang araw mawala lahat nang bagay na inaakala mong sayo? What if, you are living a life that is not really for you? What if...dahil sa paglalaro nang tadhana...nakilala mo ang taong para sa'yo ay ang THE ONE. May magagawa ka pa ba if tadha...
