Karanlık geceler en sevdiğim gecelerdir.
Kafamı rahatça dinleyebileceğim sessiz geceler
Karanlık da ışık olmak
Ben ve mum en sevdiğim
Huzur dolu sessiz geceler
İnsanlar karanlık da kalınca hep sessizce dūşūnūrler
Neyi dūşūnūrsūn ey insanlık
Onca yıl beni nasıl harcadığını mı?
Neyi dūşūnūrsūn ey insanlık
Onca yıl beni nasıl kullandığını mı?
Söyle sessiz geceler ben bu yoldan çıkabilir miyim
Söyle içimde ki insan. Ben bu hayattan kaçabilir miyim uzak diyarlara
Hiç birşey istemiyorum senden
Sadece ayağa kalkıp koşmak istiyorum.
Nefesim durana kadar.
Nefesim yorulana kadar.
Ve ben nefessiz kalana kadar.
Ter dökmek istiyorum geçmişin öfkesine.
Öyle bir öfkeliyim ki geçmişe
Bile bile içime hançer kapladılar
Bile bile beni ezdiler
Hiç bir zaman sahip olmak istediklerime kavuşamadım
Söyle sessiz geceler
Sen söyle
Şimdi istesem kavuşabilir miyim
Başarabilir miyim
Ve ben daha nereye kadar sabredeceğim
Ben yoruldum hayat diyemem
Yoruldum ama yoruldum diyemem
Savaşmam lazım
Duramam
Ben, boş duramam
Sessiz geceler....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMDE Kİ İNSAN
Contoİçimde bir garip ses vardı. Kalk diyor, uyuma diyor. En çok da bana savaş diyor. İnsanlarla değil, Kendinle savaş Ve o gūn, içimde ki insan'la tanıştım. İçimde ki insanın sözlerini dinlemeye karar verdim. Nasıl ki, boş dursam Başıma hançer gibi ağrı...
