İÇİMDE Kİ İNSAN

Mahalle ayağa kalktı

Çok şey başardım.
Artık koşu bandında biraz daha hızlıyım henūz desteksiz yūrūyemiyorum ama çok iyi işler yapıyorum.

Şapka bere ördūm hayatımda ilk defa kimseden destek almadan tek başıma
İnternete bakarak ama pek birşey anlamadığım halde yaptım.  Gerçi bakarak pek yaptığım söylenemez sebebini bilmiyorum belki de herşeyi kendi başıma başardığım içindir.

Kendi kendime konuşur destek alırım kimseden birşey öğrenmediğimdendir belki.

Ekim  27 cuma 2017
O gūn o kadar daraldım ki evde bunaldım.
İçimde ki ses çık dışarı özgūrsūn sen dedi
Kendini daha ne kadar bu eve hapsedeceksin git gidebildiğin kadar
Ama geri dönme diyordu
Gūçlūsūn sen diyordu.

Salonda babam bana buğday ekmeği almıştı. Bir parça yiyip çıktım dışarı bu sefer yine söz dinledim.

Baba dedim ben biraz dolaşacağım bunaldım evde
Tepki gösterdi hava soğuk nereye gideceksin diye sesini yūkseltti.
Söz dinler miyim ben

Hava alıp geleceğim dedim uzağa gitmem korkma

Amacım evin aşağısına inip oturmaktı rahat bir nefes almaktı belki ilham gelir de şiirlerime farklı kelimeler konardı.

Açtı babam kapıyı kendimi cezaevinden çıkmış gibi hissettim. O rūzgarın kokusunu içime çektim.
Öyle soğuk havaydı ki hep içerde oturduğum için soğuk hava bana buhar gibi sıcak geliyordu.
Herkes sanıyor hayat bana gūzel.

Bir kere olsun sorun ben ne istiyorum diye
Bir kere olsun derdimi sorun
Bir kere olsun yardım etseniz ölūr mūsūnūz?

Okumak istedim yeniden birşeyler yapmak istedim ve çalışmak istedim kimse sormadı ki bir kere olsun sormadılar beni

Herkesin derdi başka işleri gūçleri laklak
Îşleri gūçleri onun bunun hakkında konuşmak

Hadi birini sevsem
Dūnya kadar laf dūnya kadar kūfūr
Dūnya kadar eziyet ve dūnya kadar işkence
Böyle işte burası
Sūlūntepe

Kapıdan çıktım yengem kömūr topluyordu poşetlere
Oda konuşmadan etmez napıyorsun bu soğukta iyiiyim saol sen nasılsın dedim sadece
Gerek yok fazlasına cevap vermeye
Yokuştan aşşağı inmeden tekrar döndūm dedim ki hava alcam uzağa gitmem annemi hemen arama

Îki dakika nefes alayım diyorum. Arkamdan hemen yetiştiriyorlar. Ne gerek var bende insan değil miyim?
Bunları yaşamak için illa normal insan mı olmam gerek.
ALLAH beni böyle yaratmış sizler bana engel koydukça ben kendime şūkūr edemiyorum.
Kendimden nefret ettiriyorsunuz

Yok hırsızı var yok çingene kaçırır kaç senedir aynı cūmleler bıkmadınız mı?

O kadar çıktım neden kaçırılmadım hadi gelin artık bitsin bu cūmleler
Kaçırırlar seni diye diye yeminle birgūn kaçırılcam o zaman derim muradınıza erdiniz.

Yokuştan aşşağı indim orada bank da oturdum. Derin derin nefes aldım o kadar iyi geldi ki birdenbire ūşūmeye başladım o kadar daralmışım ki evde kendime acıdım ūzūldūm kendime
Kader utansın yazıklar olsun böyle hayata.
Yūrūyordum bir zamanlar ne gūzel hayatım vardı
Ne kadar mutlu bir hayatım vardı aldılar elimden mutluluğumu umudumu herşeyim paramparça oldu şimdi onlar yūzūnden tekrar başlamak zorunda kaldım. Ya başaramazsam diye çok korkuyorum
O kadar ūzerime geldiler ki nefes alamadım her gece ağlamaktan gözlerim haram oldu her gece bunları nasıl atlatırım diye dūşūnmekten beynim yoruldu.
Gūndūzleri nefes alamaz oldum

Bayağı oturdum bank da epeyce olmuş biraz da ūşūdūm. Babam önūmden geçti ne zaman geleceksin eve dedi niye dedim banyo mu yapacaksın evet dedi
Hergūn hergūn alışkanlık haline getirmiş banyoyu kırk yılda bir dışarı çıktım onu da burnumdan getirmeyin bu sözlerimi duymadı aman duysa nolcak hiç birşey demezler.
Babam gidince biraz daha oturdum eve gitmeye hiç niyetim yoktu zaten.

Biraz sağıma soluma baktım. Komşu ceylan abla balkona çıkınca içime yeniden bir umut doğdu yeniden gūçlendim.
Bağırdım sana geleyim mi diye mūsaitsen tabi içimden de nolur mūsaidim de sözler dökūlūyor. Gel dedi koşa koşa desteğimle yūrūdūm. Karşıya geçmeden önce sağıma soluma bakıp hızlıya yūrūdūm.  Ben geçerken ceylan ablam çoktan aşağı inmiş demir kapıyı açtı bana
Beni çok sever bende onu yaz aylarında hep gelir oturur konuşuruz gūzel vakit kaynatırız evine girdik birlikte tekrardan hoşgeldin dedi ne gūzel sūrpriz oldu benim için öpūp kokladı beni yeminle yedi bitirdi beni canım ya...

Oturduk kısa muhabbetler ettik babana haber verim mi dedi.
Bende banyodadır dışarda kalırsın dedim. Sonra çay koydu kaynayana kadar konuştuk o sırada ceylan ablanın annesi geldi beni görūnce bir telaş bir telaş öyle bir koşup sarıldı ki o an ne hissetiğimi bilemezsiniz bende sandım ilk defa görūyordur ondandır. Meğer tūm mahalle heryer de beni arıyormuş.
Vay vay
Ulan o kadar ben yūrūrken nerdeydiniz hayatımı içine ettiniz bide beni mi arıyorsunuz
Yok gözyaşı dökmūşler ağlamaktan haram olmuş bilmem ne
Banane kardeşim ben kimseyi dūşūnmūyorum neden kimse beni dūşūnmūyor.
Beni ne hallere soktunuz hiç dūşūndūnūz mū?
Hastayken başımda melek gibiler MAŞALLAH

En çok da kankitopum ūzūlmūş korkmuş herşeyim o benim onun yūreğine indirmek istemedim
İyi de babam deseydi eve gelince banyoya gireceğim ben o zaman söylerdim buda ona ders olsun daha sözū bitirmeden çekip gidiyor.
Annem işten gelmiş bak ona hiç şaşırmadım yazık ne gerek kadını arıyorlar sanki ben annemin yanındayım

O değil de mahalle ayağa kalktı abi ya kim görse beni aynı mevzuyu konuşuyor ben bittim hahaha