The Dragon girl

Το βραδυ που αλλαξε την ζωη τους.

Ολο το απογευμα ετοιμαζα προσεκτηκα τα πραγματα μου. Μεσα σε εναν σακο ειχα βαλει τα ρουχα που ειχα επιλεξει προσεκτηκα 2 παντελονια,3 μπλουζες και ενα καλο συνολακι. Εβαλα και καποια τροφιμα, νερο και φυσικα αρκετα χρηματα.

Η Ντινορα περιμενε υπομονετηκα  ναι ερθει το βραδυ ετσι ωστε να συναντηθει με τον Νίκολας. Ηξερε οτι καποιοι θα την κυνηγουσαν η γιαγια της την ειχε προιδοποιοισει οποτε παρεμινε ηρεμη. Ειχε διαταξει κανενας να μην πλησιασει το δωματιο της εκτος απο τον Νικ. Περιμενε καθισμενη πανω στο κρεβατι της. Ηταν χαμενη στις σκεψεις της με αποτελεσμα να μην καταλαβει τον Νίκολας που ειχε μπει μεσα στο δωματιο, ειχε γονατισει μπροστα της και της χαιδευε το μαγουλο της.

Ν:Εισαι καλα?

Ντ:Ναι, μια χαρα ειμαι, ευχαριστω.

Ν:εισαι ετοιμη.

Ντ:Εγω ειμαι. Εσυ εισαι?

Ως απαντηση πηρα ενα λοξο χαμογελο.Σηκωνομαστε και οι δυο , κοιταω τον εαυτο μου στον καθευτρη. Ειχα φορεσω ενα μαυρο παντελονι ανετο για τυχον μαχες, ενα ασπρο αμανικο, μια κοντη μπλουζα με μανικια μεχρι τον αγκωνα και κομμενα γαντακια. Φορεσα απο πανω την μαυρη καπα μου και εβαλα την τσαντα μου στον ωμο μου.Ριξαμε μια ματια εξω απο το παραθυρο. Οταν το πεδιο ειναι ελευθερο βγενουμε εξω και σε λιγο ειμαστε εξω απο τα τοιχει του καστρου.

Ολο το βραδυ δεν σταματησαμε πανω απο 3 λεπτα αλλα παρα την κουραση φτασαμε στην επομενη πολυ με λιμανι ηταν πολυ ομορφη. Εκεινη την ωρα η πρωτες ακτινες του ηλιου εκαναν την εμφανηση τους.

Ντ:Εδω οι ζωες μας αλλαζουν.

Ν:Μην ανησηχεις ειμαι μαζι σου,ειναι η δουλεια μου πλεων να σε προστατευω.

Και με αυτα τα λογια μου πιανει το χερι.Θελω να πιστευω οτι μπορω να τον εμπιστευτω.

Του χαμογελαω και βαδιζουμε προς την πολη.

Ν:Γιατι ειπαμε οτι ειρθαμε εδω?

Ντ:Εδω ειναι ενα πλασμα που ξερει σχεδον τα παντα. Πρεπει να μαθω περισσοτερα για αυτην την προφητεια.

Ν:Οτι πειτε, δρακενα μου.

Αρχισαν να γελανε καθως βαδιζαν προς την πολη. Ομως στο μυαλο τις Ντινορα κυριαρχουσε ο φοβος για το τι θα γινει απο εδω και περα. Αλλα δεν ηταν το μονο συναισθημα που ειχε.