to okropne czuć, jak rozsypujesz się kawałek po kawałeczku
serce w gardle dławi
dusza jakby z kamienia
mózg szuka racjonalnego wyjaśnienia
niby wszystko "spoko"; " jakoś leci"; "w porządku"; " jak dawniej"...
ale kochanie, odsłoń maskę
zaschnięte łzy na policzkach,
papierosy,
usta do krwi zgryzione
i to nieustanne pytanie
jak siebie w tym chaosie odnaleźć?
halo?
to ja
czy ktoś może mi odpowiedzieć?
czy ktoś mnie słyszy?
jest tutaj ktoś?
to tylko echo...
sama się ratuj, księżniczko.
CZYTASZ
esy-floresy | wersja limitowana
Poetrybazgroły jakiejś nastolatki, która przelewa na papier swoje myśli (w zależności od dnia i samopoczucia) wesołe bądź smutne, ale raczej smutne najlepiej czytać z kubkiem herbaty w dłoni w akompaniamencie smutnej melodii 《playlista - tworzenie trwa》...
