#Hileon

"Zehir"

Epsiode 17

(Hilal)

Sabah uyandığımda Leon gene baş uçumda durup saçımı okşuyordu -Alışmışsın buraya diyip gülünseydim -Buraya değil, senin yanında olmaya alıştım, yanımda olmadığın her saniye kendimi eksik hissediyorum diyip gülümsedi -Şimdi daha iyi misin sargıları değştireyim mi? -Gerek yok iyi böyle diyip saçlarımı okşamaya devam etti bir sure sonra kalkıp yatağın ustune oturdum onun gibi elini tutup gözlerinin içine baktım huzursuz olduğumu anlayıp -Birşey mi oldu? diye sordu -Bu asker konusunu ne yapacaz dediğimde yüzünü astı ve kafasını eğdi bir kaç saniye ama sonra derin bir nefes alıp başını kaldırıp -Yapacaz Hilal yapmak sorundayız, yaşamak istiyorsak onu öldürmek sorundayız dedi hakklı olduğunu biliyordum ama ben kendimi kurtarmak için niye başkasını öldüreyim ama meçburdum başka çağrem yoktu biliyordum -Yıldızın söylediği şekilde mi öldürücez? -Aynen ama ben yanında olucam korkma -Tmm, saat tam 3 de hastanede ol ozm -Tmm diyip sarıldı bana ve çıktı odadan bende üzerimi değştirip Yıldızı çağırdım hastaneye doğru yol alırken ona herşeyi anlatım oda onayladı ve doğru karar verdiğimize inandı hastaneye gidip bütün gün o askerle ilgilendim birkerecik olsa sesini çıkartmadı ve sonra saatin üçe yaklaştığını gördüm ve zehiri almaya gittim zehiri alıp hastanın yanına döndüm tam o an leon ve üç asker geldi -Bu ne şimdi? diyip korktum -Merak etme sonra demesinler teğmen birden geldi ve bir asker öldü diye -Anladım diyip çekildim önünden birer birer odalara hasta aldı ve hepsine bir ine yaptım ki o askere farklı birşey yaptığımı sanmasınlar herkezin inesinde iyi ilaçlar varken o askerin kinde zehir vardı ve sıra ona geldi içeri girip oturdu Leonla öylece baktık ona -İkinizden de iğreniyorum dedi ve susmayıp devam etti -Yapın ineyi zehirleyin beni çocuk aklınızla bir askeri öldürmeye mi çalışıyorsunuz buyurun öldürün ama bunuda bilin ben zaten sizi kimseye söylemezdim dedi Leonla birbirimize baktık ve birden leon kafasını onaylıyormuş gibi saladı bastırdım ineyi koluna ama tam zehri içine bastıracaken kapı açıldı ve Komutan Vasili, Albay cevdet, Veronika hanım ve annem duruyordu orda dördü de sinir içindeydi ve gözleri kan gibi olmuştu Leon ile birbirimize baktık ve o an sadece "Şimdi ne olucak" diye düşündüm...