Vatanım

İdam

Kendimi birden nezarethanede buldum. Sanırım cephaneliği patlatma meselesi üzerimize kalmıştı. Herkes şaşkındı. Biraz sonra annem geldi:

''Kızım, korkma tamam mı? Seni buradan çıkaracağız. Senin ellerin çabuk üşür, bunu al ellerini ört.''

''Tamam anne, ben iyiyim sakin ol.''

Sonra babam, daha doğrusu Yunan Komutan Cevdet:

''Azize, çıkman lazım!''

Annem, babamın gözlerine baktıktan sonra bana sarılıp çıktı, demir parmaklıklar tekrar kapandı. Ertesi sabah ablamla birlikte gelmişlerdi:

''İyi misin?''

''İyiyim, abla.''

''Yavrum, biz seni buradan çıkaracağız. Sakın korkma tamam mı? Ben Tevfik'le konuştum, payitahta telgraf çekiyor, sonrada büyük paşalara.''

''Korkmuyorum ben, asıl sizin bu haliniz ne? Müsterih olun biraz.''

''Hilal, bak sakın kahramanlık falan yapayım deme. Zaten üstüne vazife olmayan işlere bulaştın, af dile, suçsuzum de.''

''Af mı dileyeyim? Çok beklerler!''

''Bak ya, hala aklı başına gelmemiş bunun anne!''

''Kızım, işlemediğin bir suçu üstlenmek kahramanlık değil. Bu işin şakası yok.''

''Neyse ki yalnız değilim, birileri var hürriyet uğruna savaşan. O yüzden içim rahat. ''

''Hilal!''

''Ben cezama razıyım.''

''Sen beni diri diri gömmek mi istiyorsun?''

''Yok yere ölmek mi istiyorsun ahmak! Hilal, nolur yapmadığını söyle. Nolur! Bak ben söz veriyorum, söz bir daha üzmeyeceğim seni. Okuduğuna ettiğine laf etmeyeceğim. Ne istersen yapacağım bundan sonra. Nolur af dile.''

''Kızım, yavrum, gözümün nuru, benim boncuğum; sen çok haklısın, yerden göğe kadar haklısın annem! Ama bunlarla savaşmak senin haddine değil.''

Teğmen Leon;

''Azize hanım çıkmamız lazım,'' dedi.

Annemler çıktıktan sonra Teğmen bana yaklaştı ve;

''Hilal, seni kurtarabilmem için bana malumat vermen lazım.''

''Malumat mı? Vereyim...''

''Hıı.''

''Aç kulağını beni iyi dinle, bu topraklardan defolup gideceksiniz. Al sana malumat!''

Sinirli gibiydi, çıkıp gitti.  

Biraz sonra Vasili geldi:

''Küçük hanım, ne ile suçlandığınızın ve cezasının farkında mısınız?''

''Sizin işgalinizi durduracaksa dilerim her gün bir hangar daha patlar!''

''Diliniz, bu vaziyette bile sivri. Size hayran olmamak elde değil Hilal, hakkınızı vermeliyim. Canınızın da mı kıymeti yok? Bu suçun cezası idam.''

''Din için, devlet için, can çekişen millet için Azme hail mi olurmuş bu çürük ten kafesi? Namık Kemal'i bilir misiniz?''

''Bu kadar edebiyat kafi, hakikatlere gelelim. Bu urganı görüyor musunuz? Şimdi size olacakları anlatayım. Bunu boynunuza göre ayarlayacağız, boyunuza göre de tabi. Meydanda bir darağacı kurulacak, herkes sizi görebilsin diye. Meydanı geçip darağacına yürüyeceksiniz. Anneniz, kız kardeşiniz, nineniz, abiniz hepsi orada olacaklar. Hepsinin gözü önünde tırmanacaksınız darağacına, urganı boynunuza geçirecek cellat. Annenizin yüreği bir ihtimal dayanır, lakin nineniz, zavallı kadın derken son sözlerini soracağız sana. Beyhude bir vaaz vereceksin belki, kimse alkışlamayacak. Çünkü herkes sana acımakla meşgul olacak. Emri vereceğim, altından yer çekilecek. Bacakların havada asılı kalacak ve o narin boynun 'çıt' diye kırılıverecek. Birkaç saniye bedenin kıpırdanacak, lakin sonra kıpırtı kalmayacak. Ebedi bir sessizlik çökecek herkese. Bir genç kız daha bir izdivaç bile yaşamadan, anne bile olmadan bir hiç uğruna canından olacak...''

''SİZİN HİÇ DEDİĞİNİZ ŞEY VATAN! Ben cezama razıyım.''

''Biraz düşünün Hilal! Bu urgan size hediyem olsun.''

''Bana istediğinizi yapın, lakin annemin izlemesine müsade etmeyin. Ablamın, abimin hele babanemin.''

Gözlerim dolu doluydu. Bir askerde olsa nasıl bu kadar acımasız olabiliyordu? Ne olursa olsun cezama razıydım. Vatan Sağolsun! Fakat Vasili'nin sözleri aklımdan çıkmıyordu,  ''Hepsinin gözü önünde tırmanacaksınız darağacına, urganı boynunuza geçirecek cellat. Annenizin yüreği bir ihtimal dayanır, lakin nineniz, zavallı kadın derken son sözlerini soracağız sana.'' Annemin, ablamın, babanemin gözünün önünde olmasına izin veremem, hediye urganı kullanacağım ve ölümümü onların ellerine bırakmayacağım. 

Urganı tavana sıkıca sabitleyip, tahta oturağı altına çektim. Tahta oturağın üstüne çıktım, urgan havada sallanıyordu.

Urganı iki elimle kavradım, boynuma geçirdim. Cidden Vasili'nin anlattığı gibi mi olacaktı? Çok korksamda annem, babanem için doğru olan bu, yapmalıyım.