Astrid

Chapter 4

ASTRID

"Maaa! 'Wag ka munang umalis!" Nandito na kami sa bahay at nakacling ako sa braso ni Mama. Ang bilis naman! Kakarating niya palang tapos aalis na siya kaagad? "It's okay, sweetie. Troy will take care of you." Nakangiti sabi ni Mama kaya bumitaw kaagad ako sa kanya.

"What?! Itong lalaking 'to?!" Tanong ko at tinuro kaagad ang damuhong 'to na kumakain ng noodle—ako nag-grocery ng noodles na 'yan ah! Napasapo nalang ako sa noo ko. Kapag umalis sina Mama, I'll die here. "Oh bakit, dear? Mabait naman ang anak ko ah." Nakangiting sabi ni Tita Margie kaya mas lalong uminit ang ulo ko. Ito? Itong Troy na 'to, mabait? That's a piece of sh-t. Hindi nalang ako sumagot sa sinabi ni Tita Margie at padabog na umupo sa sofa.

Is this my punishment now?

"I'll just get my things ready. Are you gonna help me, Astrid?" Tiningnan ko lang si Mama na paakyat na. I just mouthed 'No'. Wala akong ganang tulungan ang Mama ko. Kung isama nalang kaya niya ako sa Hong Kong. Tapos sasabihin niya na hindi niya kayang nandun ako kasi sa ugali ko. Whatever.

This is your own doings, Astrid. Deal with it.

"Well, kung hindi ka tutulong, 'wag ka munang aakyat. Okay?" Tumango nalang ako sa sinabi niya at kinuha ang remote. Pati mga palabas ng every channel nakakawala ng gana. Habang nakatingin ako sa TV ay bigla nalang dumaan si Troy sa harap ko na may dalang skateboar—yah! Magskaskating pala kami nito. "Hey! Hintayin mo ak—"

"The way you treat your Mom? The way you treat people after being nice to you? Huh! I f-cking hate your attitude, Astrid." D-Did he just said he hates my attitude? At kung ayaw niya sa ugali ko, ayaw niya rin sa akin. Huh! And who the hell is he to hate me? That's it! I've had enough!

Sinungaling na, paasa pa!

"Then screw you and your f*cking mood swings!" Sumbat ko sa kanya. Hindi niya lang ako pinansin at umalis na. F*ck! Magbabayad ka talaga sa akin Troy! Ewan ko kung bakit ang bilis kong mainis sa damuhong 'yun! He has the nerves! "Ma!" Tawan ko kay Mama at pinigilan ang sarili kong itapon ang remote sa kung saan-saan.

"Bakit, anak?!" Umakyat kaagad ako sa kwarto ko at kinuha ang board ko.

"Astrid! Where are you going?!" Bumaba agad si Mama at hinabol ako pero ngumiti lang ako sa kanya and then zoomed away. I really hate that guy. Huminga nalang ako ng malalim at sinapo ang mukha ko. Why am I even thinking about that douche bag?

Palabas palang ako ng subdivision nang napadaan ako sa skating place nila. Hindi ko naman sinasadyang maingay lang paghinto ng skate board ko at lumingon silang lahat sa akin. Yeah, right. Tiningnan ko lang ang mukha ng Troy na 'to na nakatingin rin sa akin.

"Siya 'yung tumalo kay Chad diba?" Rinig kong tanong nung isang babae. Ngumiti lang ako sa pinagsasabi ng mga tao at tiningnan ulit si Troy. Nakakunot ang mga noo niya habang nakatingin siya sa akin. "Uy~ si Ms. Tumalo-kay-Chad! Anong pakay mo?" Tiningnan ko lang ng masama ang tabachoy na nasa likuran nung Chad na 'yun. Ano nga bang pakay ko dito? Huminto lang naman ako ah. Bawal na bang manuod?

Biglang huminto ang tingin ko sa lalaking nakasandal sa isang itim na Bugatti. Alright, I don't want any of this. Sinuot ko nalang ulit ang cap ko at umalis na. But I have that feeling that Bugatti boy is following me.

"Cody! 'San ka pupunta?!" Rinig kong sigaw ng mga kaibigan niya. I was right, he is following me. Mabagal naman kasi ang takbo ng skate board ko, o sadyang binabagalan lang niya ang takbo ng motor niya.