Fixing a Brokenhearted Girl

Beginning

Ceign's POV

Hindi ko malaman sa utak ko kung bakit ako hindi mapakali, para akong inaasinan sa buong katawan ko dahil nakita ko na itong palapit sa akin, Nakaupo ako sa bench at naghihintay ng oras ng sunod kong klase, nakakainis ang ganitong pakiramdam ngayon lang ako nakaramdam ng ganitong pakiramdam..Natural lang yan Ceign nahihiya ka lang sa kanya kaya ka ganyan. my mind said, then a blackout came, para akong napako sa kinatatayuan ko ng tawagin nya ako, hindi sa pangalan ko.

"Hi, Babe" he said, then I felt like a freezing statue. napatanga ako at napakunot ang noong tumungin sa kanya na ngayon ay nakakalokong naka ngiti lang sa akin, Ang gwapo nya. Ano ba Ceign! sigaw muli ng isip ko.

"Ako ba?" lumingon pa ako sa likod at magkabilang tagiliran kung ako nga ba ang tinatawag nito dahil baka mapahiya lang ako. Tumango ito at tumabi sa akin sa upuan. Bakit ba ganito ang pakiramdam ko pag kasama ko ang lalaking ito, para akong minamagnet ng kung ano. Pag nagsasalita ito parang malalaglag ang mga panga ko. Ang dami mong panga ha? napangiti ako sa naisip ko, ng sa wakas ay nagsalita na ito.

"Sino pa ba?" he said with serious voice. na lalo kong kina tanga. ng makailang segundo ay nakabawi ako. Aba teka kelan pa kami naging magBABE nitong kumag na toh, sineswerte? Nagsalita akong nakakunot noo sa kanya.

"Kelan pa tayo naging mag-BABE? Aber?" Pinandilatan ko ito ng mata. Natawa ito sa inasal ko. Ano namang  nakakatawa sa sinabi ko, lokoloko.

"Kagabi lang." nakakalokong sagot nito. Tumayo ako at aalis na sana ng pinigilan nito ang kamay ko. at sinabing nagbibiro lang ito,

"Ok. Fine, that's not funny" I replied, then stay seating. Napahiya tuloy ako ng kaunti sa mga kalokohan nito. Ceign kalma, umiwas ka na ngayon habang maaga pa, baka masaktan ka lang sa huli. biglang bulong ng isip ko, OO nga dapat iwasan ko na ang ganitong pakiramdam ayoko ng masawing muli, hindi ko pa nga nkakalimutan ang Shawn na iyon tapos ngayon sasama pa sa iniisip ko ang Bvonn na ito. Nagsalita ito nakikinig lang ako habang iniisip ang mga mangyayari kung patuloy akong makikipaglapit ng loob sa lalaking kasama ko ngayon. Nagkwekwento ito tungkol sa kanya na, Nagiisa daw itong anak, ang magulang nito ay nasa ibang bansa at siya lang magisa ang narito para mag-aral, Nalungkot ako ng malaman na susunod din ito sa ibang bansa kasama ang parents nito at magmamigrate. Bakit ganito? sasandali pang panahon pero tila magaan ang loob ko sa kanya. Nahinto ako sa pag absorb ng mga sinasabi nito ng malipat sa akin ang sinasabi nito, hindi ako makapagsalita sa tanong nya.

"So you, why your always crying?" anito at hanggang ngayon hindi ko pa din alam kung dapat ba akong magkwento sa kanya ng tungkol sa sitwasyon ng puso ko ngayon.Ginugulo mo na nga ang utak ko guguluhin mo pa ang puso ko. napailing ako sa naisip ko, Ano na namang katangahan yan Ceign? Tumayo ako at nagpaalam sa kanya.

"U-una na pala ako may klase pa ako" utal utal na sabi ko at lumayo na kung nasaan ito, mamaya pa ang klase ko pero idinahilan ko na lang iyon para makaiwas sa tanong niya, hindi pa ako handang ikwento sa ibang tao ang sitwasyon ko ngayon, maging ang sitwasyon ng pakiramdam ko. Ayokong masaktang muli, at ayokong makasakit. Tama na ang lahat ng mga nangyari sakin ngayon.

Bvonn's POV 

Bakit ganun? May masama ba sa tanong ko at parang umiiwas sya  doon, hindi ko na alam ang gagawin ko sa babaeng yon, ginugulo na nya ang utak ko tapos ngayon pinagulo pa nya lalo dahil sa dami ng naiisip ko ngayon. Nakaramdam ako ng curiosity, bakit ba umiiwas ito pag tungkol sa kalungkutan nya. Brokenhearted ba ito o May sakit ba ito? O baka naman pinalayas ito sa kanila kaya palagi itong nasa bar. 

"Ceign Hermenez, what's wrong with you?" sambit ko sa sarili ko.

Maikli lang ngayon kasi busy much walang time :)

NEXT UD abangan kung kelan salamat po sa bumabasa

~VOTE-COMMENT-FOLLOW~