Misery feeling

95 2 0
                                    

CHAPTER 1

Ceign's POV

"What to do today Ceign?" tanong ko sa aking sarili ng magising ngayong umaga, Its another day of depression and hurt feelings today ba na naman ang daladala ko. Five months na kasi akong hindi lumalabas ng bahay, even social accounts ko ay hindi ko na naiintindi pa, kahit mga kaganapan sa labas ng bahay namin ay tila ba wala akong pakialam, at wala akong ideya sa mga kaibigan ko ngayon kung kumusta na ba ang buhay nila, I sighed masyado ko na yatang dinamdam ang pakiramdam kong ito, dahil kahit ang sarili kong magulang ay tila ba ayokong kausapin tuwing tatanungin nila ang tungkol sa lovelife ko. My Mom always asking if what's my problem but, I keep smiling everytime and telling her I do not have any problem, making fake laughs just not to tell her what does I really feel, that I am hurt, full of hatred, and I am broken.

"What's for breakfast Mom?"  I ask her with a smile, I don't want her to make another conversation again about him. Sana mahalata ni Mommy.

"Hotdogs and Bacon sweetie, help yourself" malambing na tugon nito, I just nodded and sit. Habang kumakain she asked the question that is avoiding a while ago,. and I don't know what to say.

"How's Shawn? Any news about the two of you?" tila ba nawalan ako ng ganang kumain sa tanong nya. Natahimik na lang ako habang nagiisip.

Five months past and until now I don't know how to recover myself for that heartache, I almost kill myself, because of him, pero pinanatili ko pa din ang maging matatag para sa sarili ko, at sa pamilya ko.

"Please mom, I don't want to talk about him" agad namang nakuha ni mommy ang ibig kong sabihin at napatango na lang ito saka pilit na ngumiti.

Shawn is my first long time relationship, since third year high school ay magkakilala na kami kaya close sila ni mommy, kuya pa nga ang tingin ko dito ng mga panahong iyon, until when I go to college I was in third year back then, It is really an accidentally inlove for the two of us, siguro bigla na lang nag iba ang pagtingin nito sa akin at ganoon din ako sa kanya. It's almost two years having a good relationship with him, akala ko nga talaga for good na then suddenly It ends with a break up, Mas pinili nito ang sariling career kaysa sa akin, Pero hindi ko naman gustong ako ang piliin nya, pero hindi man lang ata pumasok sa kukote ng lalaking yun na isama ako sa parte ng future life nya. Kaya heto ako ngayon, bigo, sobrang nasaktan na tila wala ng katapusan.

Bvonn's POV

It's a typical day, wala na naman akong maisip gawin kung anong gagawin ko ngayong araw, niyaya ako magBar ng barkada mamaya pero hanggang ngayon ay nagiisip padin ako, nakakaburo na dito sa bahay palaging libro lang ang kaharap ko, kaya naisipan ko na lang na sumama, agad kong kinuha ang phone ko at tinawagan si Jorich para ipaalam na susunod ako.

"Hey! Im going, kita na lang tayo sa bar" sabi ko habang kausap siya sa cellphone.

"Sure thing na yan bro ha? Hinihintay ka nila andaming chics dito" anito sa kabilang linya na tumawa pagkatapos ng sinabi,

"Wala akong planong mangbabae ngayon Jorich tigilan mo ko" sabi ko at pinutol ang paguusap namin.

Nang makarating ako sa bar, agad kong hinanap ang table ng barkada, ng makita ko sila agad na akong lumapit.

"Wow, Mr.Estefan is in the house, sawa kana sa libro mo dude?" si Allan na parang may tama na siguro madami na itong nainom.

umupo na ako at kumuha ng sariling bote bago nagsalita.

"So, Kumusta ang tropa?" ako ang nagsalita

"Heto okay naman, wag mo na pansinin yang si Allan bro, may tama na" si Jorich ang nagsalita.

Uminom lang kami ng uminom, hanggang sa malasing, sanay akong uminom kaya hindi ko alintana kung gaano karami ang alak na naisasalin ko sa sarili kong baso.

Naglalakad na ako papuntang parking lot, nagpaalam ako sa mga barkada ko para umuwi na ayokong abutin ng umaga sa bar dahil wala akong planong magpakalasing katulad nila, mga walang limitasyon sa alak ang barkada ko kilala ko sila, Habang naglalakad may nakita akong babaeng tila ba hirap na hirap buksan ang pintuan ng kotse nito, lasing na lasing na para bang palaging matutumba, agad kong nilapitan dahil kawawa naman.

"Miss, want some help?"

"No, I can handle this" susuray suray na sagot lang nito, tinitigan ko lang ito sa mga kilos nya at hinintay kung she can handle it nga ba pero bigo ito, kinuha ko ang susi nya at binuksan ang pinto ng kotse nito. Hindi na ito umangal at pumasok sa loob ng kotse nito, Pagkaupo nito sa driver's seat nagulat siya ng bigla na lang itong sumandal at pumikit,

Ano bang nasa utak ng babaeng ito, kung magisa lang syang naginom dapat ay hindi ito nagpakalasing. Hindi ko yata kayang iwan na lang magisa ang babaeng ito ng nakaganitong ayos, nakakaawa kaya agad kong kinuha ang mga gamit nito saka binuhat papunta sa sasakyan ko. Doon muna sya matulog sa condo ko kung dito lang sya matutulog baka mabastos pa sya. Wala kang balak bastusin sya Bvonn? Damn! Hindi ako dapat nagiisip ng ganito. Pagkasakay ko sa kanya ay agad akong sumakay na din at pinatakbo ang sasakyan.

~VOTE-COMMENT-FOLLOW~

SALAMAT! :)

Next Chapter tomorrow medyo inaantok na po kasi ako.

Fixing a Brokenhearted GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon