Gizemli Ada Macerası

9.BÖLÜM(başbelası)

Sabah erkenden kalkmıştım.Gözlerimi açtığımda güneş işığının gazabına uğradım.Yorganı üstümden ittirdikten sonra yatakta doğruldum.Etrafa bakınıyordum.Telefonumun sesini duyunca yataktan kalkıp masaya yöneldim.Arayan Beyzaydı açtığımda ''Buse sizin jung ile bıçak dersine gitcekmişiniz  yüzden ben evden erken çıktım.Ashton kahvaltıyı hazırlıyordu heralde yeni tanıştığı kız arkadaşı gelcekmiş he bide jung aşada''dediğinde telefonu kapadı.''Ne yani aşağada mı?Napıcam şimdi of.''Kapı çaldığında ''efendim''dedim.Ashton sesiydi.''Evden ne zaman gidiceksiniz kız arkadaşım 5 dk sonra burda olur giyiniyomuş''dediğinde ''ozaman 1 saatimiz var bişey olmaz''dediğimde gülmesini duydum.''iniyorum şimdi''dedim.Dolabımı açıp bakmaya başladım.Mvi şortumu ve ve askılımı giydim ve üstüme birtane mavi hırka giydim.Beyza sporlarımı giyip banyoya koştum.Hafif makyaj yaptıktan sonra merdiivenlerden indim.Jung koltukta oturuyordu Ashton ise sofrayı hazırlıyorlıyordu.Birtane salam alacaken Ashton elime vurup ''o senin için değil.''dediğinde dudaklarımı büzdüm.Jung sırıtma sesini duyunca ona baktım ve ''nerede şu bıçak dersi''dediğimde ''gidince görürsün hadi çıkalım''dedi.Çantamı alııp salamdan bitane aldım mutfaktan ''bidaha alırsan ölürsün''diye Ashton bağırmıştı.''peki''diyip kapıyı açtım.Birlikte çıkıp yürümeye başladık.''çok yürüce mi?''diye sorduğumda ''yürümeyi severim istersen şu özel gücünü kulan''dediğinde ''yok bende yürücem''dedim.Belkide yarım saat yürüdüğümüzde ''geldi işte burası''dediğinde önüme baktım.''vay ne kadar büyük''dedim.İlerlediğini görünce koşup ona yetiştim.Kapıyı açtığında içerde çok erkek vardı.Kapı açıldığı gibi buraya baktılar.Sessizce bende onlara bakıyordum.Biize doğru koştuklarında gözerimi yumup Jung kolunu sıktım.Hepsi gelip önümüzde durdu.Gözlerimi açtığımda herkes durmuştu.Jung bana dğru baktığında elimi kolundan çektim.''bayada güçlüsün hastaneye gitmemiz gerek''dediğinde sertçe koluna vurdum.''oww''dedikten sonra gülümsedi.''selam gençler nasılsınınız bu yeni transfer benim öğrencim haddi siz çalışın''dediğinde herkes yanımızdan ayrıldı.Kolumu tutup yürüdü.Büyük bir binanın içine girdik ve büyük bir kapı vardı.Kapıyı açtığında içeri girdik.Birtane yaşlı bir adam vardı.Kolumu bırakıp masaya çantasını bıraktı sonrada benimkini alıp aaynı yere koydu.''demeki o küçük hanım sensin merhaba tanıltığıma memnun oldum''dediğinde ''merhaba''dedim.''senin öğretmenin Jung ben yemek yicem gençler siz çalışın''dedi.''iyi günler''dediğimde kafasını saladı ve gülümsedi.Yaşlı adam çıktıktan sonra ''ee ne öğrenicez''dediğimde bıçaklarsan küçük olanını seçip 5 metre önümüzde duran mankene fırlattı.Tam anlından vurmuştu.Ona şaşkınlıkla bakarken ''sıra sende''dediğinde ''ben atamam''dedim.Omuzumdan tutup ''eskiden yaşadıklarınla hareket et ben öle yapıyorum''dediğinde kafamı saladım.Derin bir nefes aldıktan sonra kardeşimi önümde döven adam gözümün önüme geldi ve o sinirle bağırıp bıçağı fırlattım.Mankenin kalbinden vurmuştum birden gücümü kaybedip yere oturdum.Birden kendimi karanlıkta buldum o çamurlu an aklıma geldi.Yağmur yağıyordu ve ben kardeşim üşümesin diye üzerimdeki montu ona vermiştim.O benim herşeyimdi.Babamın fazlasıyla borçları vardı.Birden önümüze 2 tane siyah araba çıktı.Arabaların içinden birden fazla siyah üstlü adamlar indi.Biri kolumdan çok sıkı tutuyyordu.Biride kardeşimi benden almaya çalışıyordu.Kardeşim çığlıklarıyla onu bırakmam için yalvarıyordu.Adam kardeşimin elini bırakmam için elime bıçağı batırdığında ne kadar acısada elini bırakmamaya çalıştım ama başaramadım.Kardeşimi benden aldıktan sonra beni yolun kenarına fırlattılar.Kardeşimi tekmelemeye başladığında o daha 8.sınıf bırakın diye yalvarıyordum.O sinirle kalkıp yol kenarında dura sopayla adamların kafasına vurmaya başşladım birtanesinide kardeşime fırlattım oda ne kadar az hereket edebilsede yardım etmeye çalışıyordu.Biri sopayı tutuğunda bağırarak tekme attım.Arkamdan bıçakla boynuma sarılan adamın 12liğine vurup elindeki bıçağı düşürdüm.Tam almaya çaışırken elini ezerek bıçağı aldım.Kardeşimi omzuma alıp onları tehtit ediyordum ordan uzaklaştığımızda her yerimizz kan içindeydi ve bir yere uzanmıştık üstümdeki hırkayıda çıkarıp kardeşime verdim.Orada ölece oturup bize yardım etmesi için biriilerini bekliyorduk.Etraf çok soğuktu ve vicudum gittikçe uyuşmuştu.Kardeşime sarılıp gözlerimi kapamamaya çalıştım ama yeter olmamıştı ölcem sanmıştım ama bir mucize eseri kurtulmuştum.O günden sonra hayatım zehir olmuştu ve hiç arkadaşım olmadı.Beyza,Sevgi ve Eslem dışında onlarda arkadaşım değil ailem.Şimdi ise burda çok mutluyum sadece kardeşimi özlüyorum o kadar.Omzumda el hissetim ve kafamı kaldırdım Jung kolumdan tutup kaldırdı.''Sen çok güçlü bir kızsın daha en başta adamı kalbinden vurdun''dediğinde gülümsedim.Göz yaşlarım akıyordu.Baş barmağıyla sildi ve ''nolur ağlama bu nalet olası dünya yüzünden ağllama.''dediğinde kafamı saladım.''hadi içimizi dökellim''Dediğinde bir manken daha koydu ve atış yapmaya başladık.Çok eğleniyordum içimi dökmek bana iyi gelmişti.Elimdekiler bittiğinde Jung doğru baktım.Hala atış yaapıyordu ve çok iyi bıçağa önce dikkatli bakıyor sonra ise atıyordu ama benim gibi bir mankene değil oturmuş bir şekilde tahtaya fırlatıyordı.Dakalarca onu izledim.