RELATİONİ (CAMREN)

1.BÖLÜM

CAMİLA

Uçağın kapısı açıldığında dışarı ilk adımı attığım gibi her hücreme kadar ürperdim.İçime çektiğim hava ciğerlerime ulaşamadan yok oldu ve her çekişimde ciğerlerime ulaşamıyordu.Burdan giderken ne kadar kırık,dökük ve üzgünsem şimdi ise o enkazın üstüne yeni bir hayat kurmuş bir şekilde geri döndüm.Ama amacım kaldığım yerden devam etmek için değil , intikam için.Merdivenlerden yavaş yavaş inip servise bindim.Bavulların alındığı noktaya doğru gittiğimde biri bana doğru yaklaşıp kendisini benim için gönderilen kişi olduğunu söyledi.Adam bavulları aldıktan sonra çıkışa doğru yürürken gözüm bekleme noktasındaki banka takıldı.

5 Yıl Önce

İngiltere uçağının anonsu yapıldığında gözlerimi diktiğim yerden çekip ayaklandım.Yanımda oturan kişilerde benle birlite ayaklanmıştı.Gelmelerini istememiştim ama beni dinlememişlerdi.Clara bana dolu gözlerle baktığında kollarını bana doğru uzattı bende hemen kollarımı ona doladım.Ona minnettardım.Beni asla çocuklarından kayırmamıştı.Ailem öldükten sonra beni asla yalnız bırakmadı.Ama ben mesafe koymuştum.Ne kadar birisine çok bağlanırsam o kadar acı çekiceğimi biliyodum çünkü.Sonra normani 'ye sarıldım.Ağlıyodu çünkü sadece ben değil ally de benle geliyodu.Üçümüz hiç ayrılmazdık ama normani bizle gelemiyodu çünkü bakması gereken bi ailesi vardı.Babası o küçükken onları terk etmişti.Annesi çalışıyodu ama tek maaş onlara yetmiyodu.Hep hem çalışıp hem okudu.Şimdi ise konservatuara gidicek.Akşamları da bi yerde şarkı söylicek.Normaniden ayrıdıktan sonra diğerlerine sarıldım.Ally'de herkesle vedalaştıktan sonra sırt çantamı alıp yürümeye başladık.Her şeyi geride bırakmak istedim çünkü bu şehir bana acıdan başka bişey vermiyodu.Ailem öldükten sonra birazda olsa toparlamıştım ama onları çok özlüyodum.Burada durdukça acı çekicektim.Ally bana seslendiğinde kendime geldim.Ona baktığımda burnunun ucu ve gözleri kızarıktı.Ally benim çocukluktan beri arkadaşım hatta kardeşimde.Her anımda yanımdaydı.Toparlanmamda en büyük rol onun.Şimdide beni yalnız bırakmıdı.Uçağa bindiğimizde yerimize oturup kemerlerimizi bağladık.Ally elimi güven verici bir şekilde sıktığında ona tebessüm edip cama döndüm bizi bitek o uğurlamaya gelmemişti.Gözlerim anında dolduğunda ally görmeden hemen sildim.Bir daha ağlamamak için kendime yemin ettim.Uçak havalandığında acıları geride bırakıp yeni hayatıma doğru gidiyodum.

**************************************************************

Biri bana seslenince silkenlenip kendime geldim.Ne zamandır burda dikiliyordum bilmiyordum.Hızlıca çıkışa gidip beni bekleyen araca bindim.Ne ara tuttuğumu bilmediğim nefesi verdim.Camdan dışarı baktığımda her köşesinde kalbimi paramparça eden anılarla dolu miami sokaklarını izledim.O kalp artık taşlaşmıştı ama içi hala enkaz halinde yıkık dökükle doluydu.Beynim ise her an herşeyi sorgulamaktan patlıyacak gibi.Bundan sonra ne olacağını bilmiyorum.Tek bildiğim ise eski Camila olmadığım ve hiç bişeyin eskisi gibi olmayacağıydı.

Evet arkadaşlar ilk bölüm geldi.Kısa ama ilerki bölümlerde daha uzun olucak.Biz çok heyecanlıyız.Artık şükürler olsun ki yayınladık.Hatamız varsa kusura bakmayın.Umarım beğenirsiniz.Bu arada hikaye yazma düşüncesi oluştuğundan beri bize destek veren AllysWife ve samelauren çok teşekkür ederiz.Artık yayınla ciğerim soldu diyen  Laurenswifee , PattesQueen15 ,  MrsYanak, sazcalandomuzcuk, bayanqueen88 yayınladık artık kına yakın ve çok teşekkürlerr drkjgkrhgkhkerjg 😂💃💃😂😂😂-Eİ