5.BÖLÜM

893 64 85
                                    

1 Hafta sonra

Kızlarla birlikte oturmuş muhabbet ediyorduk daha doğrusu ediyorlardı.Eve taşınalı 3 gün olmuştu.Ally ev alana kadar bende kalıcaktı.Benle kalmasını istedim ama o ne kadar ısrar etsemde kabul etmedi.Normani ise arada gelicekti.

'Camila!Heyy!' bir anda ally'nin seslenmesinle kendime geldim.

- Haa! Ayy ne oldu ally?

 - Sesleniyorum duymuyorsun.Daldın diyorum bizi dinlemiyosun.

- Ya özür dilerim yorgunum koşturmaktan ondan dinleyemedim.

 -İşlerin çoğu bitti zaten az kaldı ofiste bitmek üzere.

 - Evet biraz dinlensem geçer yarın ofise bakmaya gidicez unutma.

Ally bana sence unuturmuyum asıl sen unutma adlı bakışı atıp normani'yle muhabbet etmeye başladılar.Bende tebessüm edip manzaraya döndüm.Yeşillikler bana lauren'ı hatırlıyodu.Sanki baktığımda kaybolduğum gözlerinin içine girmişim.Huzurun tam ortasına yerleşmişim gibi.İnsan kaybolduğunda nasıl huzurlu olur ki ben onun yeşillerinde oluyordum işte.Çıkışıda aramıyordum daha da kaybolmak istiyordum.Ama durmak zorundayım geldiğim yönden tekrar geri dönmem gerek.Tek bir sorun var oda nasıl döneceğimi bilmiyordum.Gözlerimi ordan çekip ayağa kalktım kızlara iyi geceler deyip odama çıktım.Uyumam lazım yoksa onu düşündükçe çıkışı bulamıyacaktım.

*******************************************

Ailemle birlikte arabadaydık.O kadar mutluydumki.Hep birlikte bağıra bağıra benim şarkımı söylüyorduk.Annem arkasını dönmüş bize bakarak söylüyordu babamda dikiz aynasından bakıyordu.Sofia'yla sarılmış bizde onlara bakarak söylüyoduk.Uzun süredir bu kadar eğlendiğimi hatırlamıyordum.Şarkı bittiğinde hepimiz gülerek derin bir nefes verdik.

- Sizi çok özlemişim çok eğlendim' dedim sofia'nın başından öperek.

- Bizde seni çok özledik mila hemde çok şarkın mükemmel olmuş seninle gurur duyuyoruz bitanem dedi annem.Gülerek teşekkür ettim kafamı dikiz aynasına çevirdiğimde babam bana bakıyordu.Gözlerinde gurur ve mutluluk vardı.Tebessüm ettim.O sırada elime birşeyin deydiğini hissettim baktığımda kan vardı hemen sofia'ya baktığımda kafasından kan akıyodu.Ben şaşkın şaşkın bakarken sofia bana sarılıp'abla seni çok seviyorum bunu unutma tamammı'dedi.'Sofia ne diyosun ablacım ann- annneee babaaa!'

Kafamı çevirdiğimde ikiside kanlar içindeydi.'Ne oluyor ya delircemm annee babaa' annem bana dönüp'seni çok seviyoruz bitanem bunu unutma tamamı seninle hep gurur duyucaz' dedi gözlerinden yaş akarken.'Anne saçmalamayın niye veda eder gibi konuşuyosunuz yaa nasıl bi anda bu hale geldiniz' dememle araba sarsılarak yoldan saptı baktığımda uçurumun orda araba asılı kaldı ağırlığı aşağıya doğru verirsek araba yuvarlanıcaktı.'Anne polisi arayalım sakın sallanmayın tamammı kurtulucaz sakin olun' ' camila artık çok geç kızım hemen in arabadan ' dedi babam.' baba ne diyosun ya kimseye birşey olmuyacak tamammı inmicem arabadan sizi yalnız bırakmam ölürsek hep beraber ölürüz' ' camila in dedim arabadan hadi inn!' o arada benim tarafımdaki kapı açıldı o tarafa baktığımda lauren vardı.'lauren hemen yardım çağır lütfen hadi' lauren bana üzgün gözlerle bakıp kolumu tuttu beni arabadan çıkarmaya çalışırken bende ondan kurtulmaya çalışıyodum 'lauren bırak beni la-lauren dedim bıraksana ne yapıyorsun' bir anda arabadan fırladığımda araba uçurumdan aşağı yuvarlanmaya başladı.'Hayıırrrr annee babaaaa ' çığlık ata ata ağlıyordum lauren arkadan bana sarılıp beni tutmaya çalışıyordu 'lauren bırak ne olursun b-bırakk ölemezler ö-ölemezler ' yere çöktüm laurende bana sarılıp ağlıyoedu.'niye çıkardın beni arabadan lauren neden n-neden hee! ' ben konuşurken arkamda boşluk hissettim arkamı döndüğümde lauren yoktu.Etrafa bakarken lauren uçurumun kenarında olduğunu gördüm hemen kalkıp laurenin yanına gideceğim sırada lauren eliyle durdurdu.L-lauren ne yapıyosun hemen buraya gel!!' 'sakın yaklaşma camila orda dur ben ben herşey İçin özür dilerim tamammı seni koruyamadığım için üzdüğüm için' 'lauren ben seni affettim hem senin bir suçun yok tamammı hadi gel bunuda kaldıramam lütfen' 'gelemem camila hoşçakal' deyip uçurumdam atladı 'laurennnnnnn'.Bir anda yataktan fırladım ter içindeydim kalbim yerinden fırlıyacak gibi atıyodu.Ellerimle yüzümdeki teri silip saçlarımı geri attım.Tanrım nasıl bir kabustu bu sanki gerçek gibiydi.Kalkıp banyoda elimi yüzümü yıkadım aynaya baktığımda yüzüm bembeyazdı hemen banyodan çıkıp saate baktım 07:24 'tü daha çok erkendi.Bu kabustan sonra asla uyuyamazdım bende koşuya çıkmaya karar verdim.Hemen üzerimi değiştirip çıktım.Kulaklığımı takıp ormanın derinliklerine doğru yola çıktım.

RELATİONİ (CAMREN)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin