Chapter 3. The Reason

22 0 0
                                    

Sabrina's POV

At dahil masaya ako ngayon plano kong lumabas. Habang naglalakad ako, nakakita ako ng mini stop so I went inside and I buy ice cream. Cookies and cream is my fave. Bumili din ako ng isang malaking piattos at coke in can. Takaw! 

Nang matapos na ako sa kinakain ko pumunta ako sa pinaka-malapit na park. Umupo ako sa isa sa mga swing dun then I remember something.

*flashback*

12 years ago..

"Hoy taba, akin na lang yang chichirya mo mataba ka naman e .Hahaha "

"Oo nga, taba! taba! taba!"

sigaw ng mga batang kanina pang umaaway sakin. Sobrang laki ko kasi, e sa mahilig akong kumain e paki ba nila.
Inagaw nung bata yung chichirya ko tsaka yung chocolates na hawak ko. Tapos patuloy lang sila sa pagtawag sakin ng taba.

"Taba!"
"Tabatchoy!"

Umiiyak na ako sa mga pinagsasasabi nila, ang sakit kaya nun.

" Hey, stop that!" sigaw nung lumapit na bata.

" Didn't your parents told you how to respect people." dagdag pa niya at saka nagtakbuhan na yung mga bata.

Natakot ata sa kanya, nakakatakot naman nga kasi yung boses pero paglingon ko Waa! ang cute nya. He's my knight in shining shimmering armor hihi.

" Ahhh, salamat sa pagtatanggol sakin ha." sabi ko

"That's nothing."

" Ako nga pala si Sabby anong pangalan mo? "

" Zachary"

Ang cute din ng pangalan niya. Naalala ko wala na nga pala yung kinakain ko. And with that napaiyak na naman ako.

"Wait, why are you crying. I thought you're okay" natataranta niyang tanong.

"E kasi kinuha nila yung pagkain ko e waaa! waaa!"

"Tss. Lets go I'll buy you some. "

"Talaga? Libre mo? Tara na"

Pagkatapos pumunta kami sa pinaka-malapit na tindahan and he buy me an ice cream, cookies and cream ang flavor. Hmm.

" Masarap pala to. Favorite ko na to. Oy Zachary salamat dito ah"

"Welcome. I got to go. My parents are looking for me. " he said then run outside the store.

Agad ko siyang hinabol palabas.

"Wait! Anong surname mo? " sigaw ko kasi malayo na siya.

"Ferrer" sigaw niya pabalik.

Zachary Ferrer, from now on I will not forget your name. Crush ko na siya hihi.

*flashback ends*

Napangiti ako sa alaalang yun. Kailan kaya yun mauulit? Bakit hindi na niya ako maalala? Kasi hindi na ako mataba tulad ng dati? Dahil kasi sa kanya naging inspire akong magpapayat at mag-diet. Gusto ko kasi sa sunod naming pagkikita maganda na ako sa panigin niya pero mukha namang hindi niya ako nakilala ngayon. Hays!

Araw-araw akong bumabalik dito sa park pero mula noong araw na yun hindi ko na uli siya nakita hanggang sa nalaman kong same school lang pala kami kaya simula nun lihim ko na siyang hinangaan. Someday masasabi ko rin sa kanya kung sino ako at kung anong nararamdaman ko sa kanya.

--------
Alexander Hyun. Cutiee😍👆.

Vote and share please. Thanks😘.

 IN-ACCEPT NA AKO NI CRUSH!Where stories live. Discover now