DANSI SEVIYORUM

😔BÜYÜK AYRILIK😔

2 AY SONRA;

Sabah güne ağzımda bir elmayla başladım. Dünden masamda kalmış bir elma. (Hiç Dağınık değilimdir canım ne alakası var?)...sonra biraz annemle sabah atışması yaptıktan sonra telefonumda gezinirken Irene'nin İçinde Ulaliah'ın olduğu bir fotoğraf paylaşıp altına 'Ölümünün 2. Ay'ı...' Yazdığını görünce Gözlerim doldu. Olayın ardından Irene ile Aramızdaki buzlar erimişti. Annem Gözlerimin dolduğunu görüp yüzünü düşürerek Yanıma gelip fotoğrafa baktı. Sonra annemin omzuna Kafamı koyup ağlamaya başladım.

J;"Neden yaa?"
A;"Mezarı ziyarete gitmek ister misin?"
J;"Bugün olmaz. Moralim alt üst olur...(Ağlıyordum)"
A;"Sen bilirsin kızım."

Sonra beni Luke'un aradığını görünce gözyaşlarımı sildim ve irkilerek telefonu kulağıma götürdüm.

J;"Alo!"
L;"Jade, bir konu konuşmamız gerek."
J;"Tamam anlat?"
L;"Telefonda olmaz. Bir yer belirle orada buluşalım."
J;"Peki... Bizim bankımız.."
L;"Tamam acele et..."
J;"Tamam..."

Sonra üzerime bir pantolon giyip montunu alıp çıktım. Tabii anneme açıklama bile yapmadım. Sonra bizim banka doğru gittim ve Luke'un çoktan gelmiş olduğunu görünce Koşarak banka gittim. Sarıldık ve oturdum.

L;"Bak Jade bugün sevgili oluşumuzun 3,4 hayır 5 ay mıydı her neyse bir şeyi işte."
J;"Eee..."
L;"Bak Jade, bu ilişki yürümüyor."
J;"Canlı değil ki yürüsün...hahah.. Sen ciddisin?"
L;"Evet ve şu an espiri zamanı değil jade. Ayrılmak istiyorum."
J;"Ama neden?"
L;"Ben seninle Sevgiliyken dans etmek zor geliyor."
J;"Bu nasıl bir sebep şimdi?"
L;"...... Sana söyleyemeyeceğim şeyler var..."
J;"O zaman bana bahane uydurma. Geçerli bir sebep istiyorum ki bana hesap vermek zorunda değilsin. Ama Ulaliah'ın ölümü üzerine zaten pisikolojik olarak dengemi henüz kuramamışken, senin beni hiç düşünmeden o bana anlatamayacağım şeyler Yüzünden ayrılman gerçekten bana çok merhem oldu. Sanki hayatımda hiç sorunum yokmuş gibi. Ama biliyor musun ne? Umrumda bile değilsin..."
L;"Jad-"
J;"Kes sesini!"

Sonra Gözlerimin dolduğunu gördüğünü anlayınca sırtımı döndüm ve ilerlemeye başladım. Artık ağlayacak evreyi geçtiğimden dolayı başım dik ve kendimden emin bir şekilde yürüyordum. Luke'un şu an bana arkamdan baktığını biliyordum ama dönüp bakmaya tenezzül bile etmedim. Bana bunu Yaşatması çok vicdansızcaydı. Zaten en yakın dostlarımdan birinin ölümüyle yerimden okumamışken bana çok güzel şifa olmuştu beyefendi... Eve gittim. Annem ne olduğunu sormadı bile. Sadece yüzüme baktı... Bir şey olduğunu anlamış olduğunu düşünerek odama gittim. Kendimi direk yatağa attım. Sonra elime karalama yapmak için aldığım defteri ve kömür kalemini aldım. Kulağıma kulaklığı. Taktım ve 'Skaylar Grey; WORDS' isimli Şarkıyı dinleyerek Hüzünlü bir kız resmi çizdim. Yanağından bir damla yaş akarken bile başı dik duran bir Kızın yan profili. Çizimim bitince Gözümden bir damla düştü resmin üzerine ve Gözlerimi sildim. Sonra ağlayacak yaşı geçmiş olsam da insanın bazen bir olaydan gereksiz derecede etkilendiğini anladım ve Gözlerim Kızartma kadar ağlamaya başladım ama Çığlık çığlığa değil. Ben ağlarken gözüken tek somut şey akan göz yaşlarımdı. Beni bu şekilde bırakamazdı. Bu romantik Tanışma ve bu aylar Süren Aşkı geride bırakıp Öylece gidemez. Ve benim tavsiyem ise hayatınıza sokacağınız insanları çok iyi seçin. Sizi en karanlık gününüzde aydınlatmaya tenezzül etmeyen insanları hayatınızdan çıkartın. Kendinize iyi gün dostu değil, kötü gün dostu edinin...