Bir Çıkmazın İçinde

BAŞLARKEN...

Nefretin sınırsız, sevginin kısıtlı, yaşamak için öldürmenin zorunlu olduğu bir dünyada verdiğim mücadeleyi dinlemeye hazır mısınız?

Ben Alev Lemanoğlu. Bir zamanlar bu isimle gurur duyardım. Çünkü bu ismi bana annem Derin Lemanoğlu koymuştu. Ancak genelde bana ismimle hitap etmezdi. Mecbur kalmadıkça kızım bile demezdi.

Ama istediğim bu değildi. Kimin bana nasıl seslendiği de önemli değildi. Sadece annemin sözleri önemliydi.

Ben hep böyleydim. Kim ne derse desin yeter ki annemle aram bozulmasın, o mutlu olsun isterdim.

Zaten her şey de bu yüzden başıma geldi. Ben anneme güvendikçe aslında güvendiğim kişinin annem değil, kafamda kurduğum karakter olduğunu anladım.

Bunu bana onlarca kişi gösterdi. Ama en acısı içlerinde en çok güvendiğim, saygı duyduğum, koşulsuz güvendiğim annemin nişanlısı Murat'tı.

Murat'ın başta her şeyi benim iyiliğim için yaptığını düşünsem de zaman onun da maskesini düşürdü. Onun istediği ne bendim ne de benim mutluluğumdu.

Onun tek istediği yıllarca herkesten sakladığı yasak aşkıyla para içinde yaşamaktı. Bunu öğrendiğimde ise yapmam gereken tek şey onu da sevgilisini de öldürmekti. Çünkü annem olsa öyle yapardı.

Onun en sevdiğim yönü buydu: Acımasız, kararlı ve merhametsizdi. Ben de onun gibi olmalıydım. Ona yapılan yanlış asla affedilmezdi. O asla affetmezdi. Ve intikamını sonuna kadar alırdı.

Bu yüzden karşısında kimse duramazdı. Ne dayılarım -Demir ve Deniz- ne de teyzem -Derya- onunla baş edemezlerdi.

Anlaşamadıkları tek konu ise dedemin ölmeden önce tek kuruşuna kadar bütün mirasını anneme bırakmış olmasıydı.
Ama kimse bunun neden olduğuyla ilgilenmezdi. Herkes sadece olmuş olmasıyla ilgilenirdi. Bu yüzden her zaman annemden nefret etmişlerdi.

Herkes annemin öleceği günü bekliyordu ve o gün geldi.
Annemin zamansız ve şüpheci ölümü benim dışımda kimsenin dikkatini çekmedi.

Çünkü son anlarında yanında ben vardım. Bu yüzden asla bu cinayetin peşini bırakmadım. Eğer bıraksaydım asla Derin Lemanoğlu'nun kızı Alev Lemanoğlu olamazdım.

Annem eski ve yanmış bir köşkte yapayalnız ve kimin yaptığı belli olmayan bir cinayete kurban gitti.

Bundan sonraki hayatım buydu. Bu esrarengiz cinayeti kim işlediyse onu bulup cezasını benim vermem gerekiyordu.

Bu başta ne kadar zor görünse de gün geçtikçe yeni ipuçları bularak katile daha çok yaklaşıyordum.

Bundan önceki hayatım hastalığımdan, okulumdan, ailemden ve hastanelerden ibaretti. Ancak bu olaydan sonra bunların yerini annemin geride bıraktığı dosyalar, belgeler, kamera kayıtları, tanımadığım acı ama gerçek aile üyesi ve tabi ki annemin yıllarca herkesten sakladığı şifresini sadece benim bildiğim bir oda aldı.

Artık sınır yoktu. Artık bana dur diyecek biri de yoktu. Artık benim için sadece ben vardım.

Ben Alev Lemanoğlu'yum. Annemin katilini ararken annemi bulan bir katilim...