I Knew You Were Trouble (İlham İçin Beklemede.)

I Knew You Were Trouble | 2. Bölüm 'Attractive..'

Multimedia'daki şarkı ile okursanız iyi olur :D Bu arada fotoğrafatki Marco :D 

SON KISIM

Bir anda yanağımda  yanağım da hissettiğim acı ile gözlerimi kocaman açtım. ‘Hey! Grace? Orada mısın?’ Karşımda Emily’i görünce derin bir nefes aldım. ‘Az önce neler oldu?’ Elimi saçlarıma götürdüm ve onları çekiştirdim. ‘Sanırsam… Sanırsam kötü bir işe girişim yaptım.’ Anlamsızca bana bakarken tekrar ettim.

‘Kısacası kocaman bir bok çukuruna girdim!’

2.bölüm

‘Ben çok aptalım! Çok aptalım!’ Ellerim ile kafamı sıkıca sardım. Nasıl bir şeyin içine girmiştim ben şimdi? ‘Grace! Kendine gel. Daha doğru düzgün bir şey bile bilmiyorsun.’ Hızlıca kafamı kaldırdım ve ona baktım.‘Ne olduğunu bilmiyorum ha? Harry bildiğin bir daha ona bulaştığını görürsem sana tahmin edemeyeceğin şeyler yaparım dedi Emily!’ Yutkunduğunu duyduğumda gülümsedim. ‘Evet oklun salak kızı Grace Lanchester kötü çocuklar tarafından korunuyor. Ben kendimi koruyabilirim.’ Kaşlarını havaya kaldırdı ve bana baktı.‘Pekala. Belki. Yani. Şey emin değilim.’

Tekrardan ellerim ile kafamı kapattım. Tanrım bana yardım et. ‘Grace!’ Emily’nin beni dürtüklemesi ile başımı havaya kaldırdım. Aman Tanrım! Aman Tanrım! Sınıfın içine giren, Marco’yu görünce kocaman gülümsedim.Etrafı incelerken gözü bana kaydı. Ona karşı kocaman gülümsedim. Onunda bana gülümsediğini gördüğüm de içimden bir sürü çığlık attım.

Yanımdan geçerek en arka sıraya oturdu. Ona bakmayı kesip önüme döndüm. ‘Tanrım! Em. Gördün mü?’ Başını evet anlamında salladı. Sıkıca ona sarıldım ve arkadan bize gülen Harry’i görünce yüzümde ki gülümseme silindi. Derince yutkunduktan sonra Emily’den ayrıldım ve ellerimi gözlerime yakınlaştırıp onları uvuşturdum. Ellerimi gözlerimden  çektikten sonra cama baktım. Yoktu. Gitmişti. Derin bir nefes aldım.

‘Grace? İyi  misin?’Başımı salladım. ‘Ahh. Evet. Lavaboya gitmem gerek.’ Oturduğum yerden kalktım ve kapıya doğru ilerledim. ‘Seninle gelebilirim!’ Arkadan Emily’nin sesini duyduğumda geri döndüm. ‘Gerek yok.’ Gülümsedim ve sınıftan çıktım.  Boş koridorda ilerlerken başka bir kol sıkıca kolumu tuttu ve beni çekti.

O anda sırtım hızlıca duvara çarptı. Acı içinde inlerken kapalı gözlerimi açtım. Tam karşım da olan Harry’i görünce yutkundum. ‘Selam güzelim.’ Ağzımı açmayacaktım. Açmayacaktım! Gözlerimi ondan kaçırdım ve boş koridora bakmaya başladım. ‘Bana bak Grace!’ Kolumu sıktı. Refleks olarak bağırdım. Bana gülümseyerek baktığını gördüğümde başımı eğdim.  ‘Grace.’ Nefesi yüzüme çarparken tüylerim diken, diken olmuştu. Eli ile çenemden tuttu ve başımı havaya kaldırdı. ‘Konuş benimle tatlım.’ Başımı hayır anlamında salladım. Gülümsediğinde yanağında oluşan gamzeyi gördüğümde dikkatlice onlara baktım.

‘Grace.’ İsmimi tekrarladığında dikkatlice gözlerine baktım.‘Efendim.’ Tekrardan gülümsedi. Elini yanağımda gezdirdi. O kadar soğuktular ki kendimden geçmiştim.  Elini yavaşça boynumda hissettiğimde duvara beni daha da bastırdı. Kafasını boynuma doğru eğdi ve nefesini boynuma çarptırdı. Sıkıca gözlerimi kapattım. Boynumda hissettiğim acı ile ellerimi göğsünün üzerine koyup onu geri ittim. ‘Sen ne yaptığının farkında mısın?’ Gülümseyerek bana baktığını gördüğümde sinir kat sayım artmıştı.

‘Tanrım bir de gülüyorsun!’ Bana doğru gelmeye başladı.Elimi havaya kaldırıp onu durdurdum. ‘Benden uzak dur!’ Sesim koridorda yankılanırken o bana doğru gelmeye devam ediyordu. ‘Aslında diş tellerin seni daha da güzel yapıyor.’ Sırtım tekrardan duvar ile buluşurken o tamamen dibime geldi.