İki Gencin Aşkı

Karşılaşma

Uzay:

Bu sene mezun olmuştum atamam ise matematik öğretmenliğiydi. Arkadaşlarla kafa dağıtmaya bir partiye gittik.

Genelde kızlarla pek takılmam işimde olmazdı  zaten. Bu gece de ben yine tek takılmaya başladım. Kısa süre sonra yanıma bir kız geldi daha 19 yaşlarına yeşil gözlü ve kahverengi saçlıydı. Bir şey demesini beklerken bir de baktım ki bayıldı. Onu öyle bırakamazdım hemen hastaneye gittik ve serum takılınca kendine gelmeye başladı. Kan sonuçları da çıkmıştı. Bayılmasının sebebi ise her içkisinin içine ilaç katmışlardı. Kendine gelince birden ağlamaya başladı. Yanına gidip oturdum, ona bakmaya başladım bilmem ama ona karşı duyduğum duygular çok farklıydı. Aldırış etmeden ona ismini  sordum. O yutkunarak bana baktı sonra cevap vermeye çalışarak ''Ada'' dedi.  Ve de ''Senin adın ne?'' diye sordu bende hemen ''Uzay'' deyip ''Tanıştığıma memnun oldum.''  Hemşire gelip ''Artık bir şeyiniz yok evinize gidebilirsiniz.'' Ada az da olsa üzülmüştü yüzü düştü. Onu alıp evine götürmem gerekiyordu onu gece yalnız bırakamazdım. Onu alıp arabama bindirdim, giderken yolda birden ağlamaya başladı. ''Ne oldu?'' Diye sordum, ''Annem hasta Ankara'da ben tek başıma kaldım babam desen annemi terk etti ...'' Bu duruma üzülmüştüm. Bende bir kaç dakika sonra ''Nerede oturuyorsun?'' diye sordum. Bu sefer kaldığı yeri anlattı ve onu dediği yere bıraktım.  Ama aklımdan bir türlü onu çıkaramıyordum bende kalkıp onun resmini çizmeye başladım. Sabah olunca artık  atandığım okula gittim...

Ada

Sabah kalktığımda başım çok ağrıyordu ve beni buraya bırakan Uzay'a bile teşekkür bile edememiştim. Onu bir türlü aklımdan çıkaramıyordum. Hemen hazırlanıp okula gitmem gerekiyordu yoksa geç kalacaktım. Okula geldiğimde ilk dersimiz matematikti ben sınıfa gidip hemen ders içi kitap larımı çıkartım. Bizim sınıf öğretmen imiz hamile olduğu için izne ayrılıp onun yerine başka öğretmen gelecekti bu gün. Biz sınıfta merakla yeni gelecek hocayı merak içinde bekliyorduk. Birden kapı açıldı ve o dün gecedeki  çocuktu. Ben şaşkınlıkla ona bakıyordum. İlk önce kendisini tanıttı adı Uzay'mış Trabzon'lu ve çok iyi bir yüzücüymüş. Sıra bize geçince herkes  kendisini kısaca tanıttı sıra bana gelince neyse ki zil çalmıştı. Sanırım bütün hocalar durumum hakkında bilgi vermişti sanırım ''Ada sen kal diğerleri çıkabilir.'' dedi . Herkes dışarı çıkınca benden o gün için özür diledi. Bende ''Nereden bilebilirsin ki önemli değil.'' dedim.  Ama ne kadar da söylesem  bana bakarken ben utancımdan çok kızarmış olan yanaklarım kendini belli etmişti ki birden Uzay ''Rahatla utanma nı gerektirecek hiç bir şey yok burada.'' dedi. Ama ben tekrar bayılmış olmalıydım ki uyandığımda hastanede ydik ve yanımda sade Uzay vardı. Gözlerimi aralayınca hemen yanıma gelip ''İyi misin korkuttun beni'' Ben başımı olumlu anlamda salladım. Serum bitince Uzay hemşireyi çağırdı. Serumu çıkardıktan sonra bir günlük raporumu Uzay'a verdi.  Beni bırakırken ''Kendine dikkat et'' dedi. Ben bir şey demeden arabadan inip hemen adama gittim...